Het afgelopen jaar..

Het einde van het jaar is alweer inzicht..
Het lijkt wel steeds sneller te gaan de jaren..
Dit jaar is weer een hoop gebeurd.
Ik had gehoopt op een wat rustiger leventje..
Daar kwam al begin van het jaar verandering in..

Mijn vader zocht contact met mij op vorig jaar december al..
6 januari was de dag dat ik reageerde..
Ik vond het toch erg lastig toen vanwege het verleden en stuurde een mail dat ik toch af zag van het contact..
paar dagen later op 22 januari einde van de middag ontving ik een mail terug..
een mail dat mijn leven veranderde..
De volgende dag op naar Den Haag waar mijn vader woonde, en zijn verhaal aangehoord en zelfs papieren van raad van kinderbescherming gezien wat mijn vader nog had.
Vele leugens stonden er in van mijn moeder en raad van kinderbescherming en jeugdzorg werken eraan mee…

Jammer dat kinderen op deze manier vernield moeten worden, om hun vader niet meer te kunnen zien, vanwege een moeder de vader nog erger wil treiteren met een scheiding, en niet aan de kinderen denkt..
Zo is mijn jeugd ook flink vernield door mijn moeder en jeugdzorg!!

Het heeft mij gemaakt hoe ik nu ben..

Eind april liep ik in de winkelstraat en liep mijn moeder voorbij met een vriendin van haar en deed net alsof ik niet meer haar dochter was..
Op dat moment was dat heel pijnlijk, maar het maakt je allemaal sterker…

In februari toen ik net achter de waarheid kwam en mijn verjaardag naderde, had mijn moeder mij uit haar Facebook gehaald, dus toen was het duidelijk ook, dat ze gelogen had en dat ze nu ik de waarheid weet dat ze mij niet meer als haar dochter beschouwde.. ook al was dat al jaren zo, want ik merkte al heel lang dat ze mij niet als dochter wou..
Mijn zus gaf aan dat mijn moeder het moeilijk vond een foto van mijn vader en mij te zien..
was nog geen eens een profielfoto toen, dus dat was flinke onzin..

Helaas blijven mijn broertje en mijn zus de waarheid niet te willen in zien.
Ik heb het bewijs in huis dat alles wat hun geloven niet waarheid is..
Jammer maar helaas..
Er zal een dag komen dat hun het wel inzien..
Helaas is het dan wel te laat, want mijn vader heeft niet zolang meer..
En dan zijn ze te laat om hem te kunnen zien..

Ik weet de waarheid en als ik terug kijk  hoe mijn jeugd thuis is geweest en hoe ik behandeld ben door mijn moeder, toen geloofde ik mijn vader meteen, want ze behandelde mij ook niet op een goeie manier. Ik werd genegeerd en kreeg overal de schuld van..

Nu weet ik waardoor dat kwam.. niet mijn schuld..
Ik lijk met uiterlijk en innerlijk op mijn vader..

Begin september  stond mijn moeder aan de overkant in mijn straat..
En bleef daar een tijdje staan..
en toen ik haar door had, ging ze weg, keek nog een paar keer om en ik deed met gebarentaal nog van kom dan.. en fietste uit eindelijk weg..
Kwam ze haar excuses aanbieden?
Wat kwam ze doen?
Ik vraag dat nog steeds af..

Ik weet ook dat het contact voorgoed over is met mijn zus en broertje..
Helaas ligt dat aan hun en niet aan mij..

Maar ik ga verder met mijn leven en de tijd die ik nog met mijn vader heb koester ik..

Dat hun niet in willen zien dat de waarheid anders is, is hun probleem.
Ik had gehoopt dat mijn vader nog contact zou krijgen met hun, maar dat zal er helaas niet van komen..

Helaas heeft mijn neef of 5 december zichzelf van het leven beroofd,
Mijn neef van mijn moeders kant..
Hij was een goeie gozer en neef..
Toen ik klein was heb ik hem wel een aantal keren gezien..
helaas niet heel veel, maar het is toch mijn neef.

Mijn zus stuurde een bericht om mij dat te vertellen en toen vroeg ik wanneer de crematie was en waar.
Ik liet mij medeleven zien en ben toen naar de crematie geweest..
Vele mensen waren toen blij dat ze me zagen en vele ook niet..
De familieledenwaar mijn moeder veel contact mee had die keken mij echt aan van wat doe jij hier!!
Ik keek ze aan van wat? ik ben ook familie dus dat jullie mij niet geaccepteerd hebben is door mijn moeder met haar leugens..

Toen ik thuis was zag ik op mijn facebook dat mijn zus een uur van te voren een bericht gestuurd dat ik niet welkom zou zijn op de crematie..
Dat was hard om te lezen, maar het is duidelijk wie dit dus niet wou..
Want toen ze mij zag en mijn moeder.. hun blikken naar mij was niet goed..

Ik zelf ben blij dat ik mijn medeleven heb getoond en dat er wel andere familieleden wel blij waren mij te zien.. Die weten niet hoe het bij ons thuis verliep vroeger..

Ik ben wel blij dat ik dit jaar achter de waarheid ben gekomen over vroeger..
Ook heb ik bewijs van de raad van kinderbescherming gekregen..
Helaas ben ik er wel achter dat de jeugdinstellingen mee werken aan de leugens van mijn moeder en niks deden met de informatie wat mijn vader gaf en wat de familie van mijn vader aangaf..
Daar werd niks mee gedaan.
Waarheidsbevindingen daar werken ze niet mee…
Hierdoor is wel mijn leven niet fijn geweest..
Als ze gewoon aan waarheidsbevindingen zouden doen, dan hadden wij gewoon bij onze vader gewoond en niet bij mijn moeder..

Bewijs was er genoeg dat wij niet goed werden verzorgd, en dan heb je nog de psychische mishandeling waar niks mee werd gedaan..

Jeugdinstanties die kinderen zouden moeten helpen, worden juist vernield.
Jammer dat het zo werkt..
Kinderen zijn de toekomst, en die worden vernield.. triest

Wat ik aankomend jaar wil bereiken is

Weer fulltime aan het werk zijn..
Wel rustig opbouwen want meteen fulltime aan de slag zal niet zo snel gaan..

In ieder geval neem ik dit jaar afscheid van mijn achternaam die ik van mijn stiefvader heb, en krijg ik mijn achternaam terug van mijn biologische vader..
Half februari moet dit allemaal veranderd zijn.. (helaas duurt het wat langer de naamswijziging)
Mijn vaders familie heeft de 835 euro betaald wat je moet betalen voor een naamswijziging..
Erg duur en ik had liever dat mijn moeder dit zou gaan betalen want zij is ook degene geweest die de achternaam van ons heeft gewijzigd naar Hendriks en waar ze nu al vanaf 1998 alweer is van gescheiden,en wij nog steeds met zijn achternaam  hebben, is gewoon vreemd,maar goed..
Nog een kleine 6/7 weken dan is dat voorgoed voorbij..

Dan maakt iedereen kennis met Didi de Vries, en geen Didi Hendriks..
Didi Hendriks is dan verleden tijd!!

Eindelijk zal zo blij zijn als dat zover is, als ik de papieren in huis heb ga ik meteen bij de instanties ect meteen alles wijzigen…

Didi Hendriks, was een rustig persoontje..
En Didi de Vries heeft haar zelf eindelijk gevonden, wie ze wil zijn en wie ze moet zijn..

Ook is het jaar 2015 het jaar dat ik de 30 passeer..
Mensen zeggen dan dat het leven echt begint,
ik ga er vanuit dat dat zo is, want dat mag nu wel vind ik..

Mensen ik wens jullie allemaal de beste wensen voor het nieuwe jaar en dat alle wensen uit mogen komen…