Dag van bewustwording ouderverstoting 2016

Afgelopen maandag (25 april) was het de internationale dag bewustwording van ouderverstoting!
Wereldwijd word hier aandacht voor gevraagd, vanwege de ernstige vorm van kindermishandeling.
Helaas hier in Nederland zien we helaas niks daarvan..
Nederland is hier totaal niet mee bezig, omdat dit niet bekend is.

In de dsm staat dit niet vandaar dat psychologen en psychiaters weg kijken met dit probleem. Omdat het niet in het boek staat, dus dan bestaat dit volgens hun niet..
De hulpverleners kunnen je dan ook niet helpen, met de psychische schade hiervan.

Tijd voor meer bekendheid

Daarom is het ook tijd dat het probleem bekend gaat worden, en ook in de dsm terecht komt.

Er is sinds kort nu wel een training te volgen bij Erna Janssen die een korte training geeft om ouderverstoting te herkennen.
Een aantal hulpverleners hebben de training al gevolgd, maar het zou fijn zijn, als er meer hulpverleners deze training ook zouden volgen.

De schade wat dit veroorzaakt is behoorlijk..

Door ouderverstoting verliezen duizenden kinderen per jaar een van de ouders, vaak zijn dat de vaders, maar helaas komt het ook steeds meer voor dat kinderen hun moeder gaan verliezen door ouderverstoting.

Ben 1 van de vele kinderen

Ik ben 1 van de vele kinderen die dit hebben mee moeten maken..
Was een meisje van 3 toen mijn ouders in een vechtscheiding terecht kwamen.
Helaas vond mijn moeder het nodig om onze vader uit onze jeugd te halen. Maakte ons bang voor onze vader, zodat we hem niet meer wilde zien.

Als we onze vader zagen rende we weg voor hem en als mijn vader voor de deur stond verstopte we ons in huis.
Mijn moeder kreeg hierdoor haar zin..

Wij wilden onze vader niet meer zien
Mijn biologische vader wilde ook de zorg voor zijn kinderen..
Das logisch.  Helaas hadden wij dat inzicht niet toen we nog kinderen waren..

Je gelooft wat de verzorgende ouder je verteld

Je gelooft natuurlijk de verhalen van de ene ouder dat de andere ouder slecht is..
Denkt er ook niet bij na dat de andere ouder zijn kinderen niet meer te zien krijgt..
Hier sta je als kind niet bij stil..
Als kind geloof je dus volkomen de andere ouder..
Alles wat de andere ouder zegt over de verstoten ouder klopt volgens jou..
Je gaat als kind gewoon door met je leven, zonder je biologische verstoten ouder..
Mist je biologische ouder toch niet want die verhalen die je verteld zijn blijven de hele tijd in je geheugen.

De verstoten ouder

Niet wetende dat je verstoten ouder je jarenlang mist en vecht om je te kunnen zien en vasthouden.
Verjaardagen en feestdagen die ze niet met je kunnen vieren..
Mijn biologische vader stuurde altijd brieven en cadeautjes naar ons..
Helaas hebben wij die nooit ontvangen
De cadeautjes werden retour gestuurd en de brieven ook. Geldbedragen werden eruit gehaald door onze moeder..
Om de 2 jaar kregen we te horen dat onze biologische vader contact zocht met ons. Waarop wij een brief naar de rechter moesten sturen dat we hem niet wilde zien. Vanwege dat we dus bang voor hem waren en de verhalen hoe slecht onze vader zou zijn.

Dood

Rond mijn 8 ste levensjaar werd verteld dat mijn vader dood zou zijn..
Op dat moment deed me dat helemaal niks dat hij dood zou zijn. Als je al jaren de verhalen hoorde, hoe slecht onze vader was, miste je hem ook niet. dus nu hij dood zou zijn, dan was dat maar zo.. Het deed me op dat moment totaal niks..
De jaren gingen verder en in de zomervakantie na dat ik naar de middelbare school ging, ging mijn moeder voor de 2de keer scheiden van mijn stiefvader..
Mijn stiefvader was de beste vriend van mijn biologische vader.
Toen mijn moeder voor de eerste keer ging scheiden van mijn biologische vader, ging mijn moeder al een tijdje vreemd met mijn stiefvader.. Nog geen 4 maanden na de scheiding van mijn biologische vader, trouwde mijn moeder met mijn stiefvader..
Als je in een scheiding zit ga je niet zo snel opnieuw scheiden lijkt mij..

Innerlijk en uiterlijk lijk ik op mijn vader.

Ik lijk op mijn vader. Als mijn moeder mij zag, zag ze alsnog haar ex. Mijn biologische vader.
Doordat ik op mijn vader lijk, ben ik volgens mijn moeder ook slecht..
Kon in mijn jeugd niks goeds doen in haar ogen..
Mijn broertje en zus waren de perfecte kinderen van haar. Die konden alles doen en nog was het goed..
Ik kon niks goeds doen in haar ogen, waarom?
Mijn zus en broertje werden altijd voor getrokken door haar.
Vele mensen zagen dit..
En helaas deden de mensen daar niks tegen en lieten ze dat gewoon gebeuren.

Gedumpt

In mijn examenjaar was mijn moeder het zat en werd ik op 1 of andere dag gedumpt bij mijn biologische vader..
Hij was toch dood? Agressief en drugsverslaafd?
Hoe kun je je dochter dan dumpen als hij zo slecht zou zijn?

Jarenlang heeft mijn vader gevochten om zijn kinderen te zien en zien opgroeien en op 1 of andere dag word er 1 van zijn kinderen gedumpt..
Hoe bizar is dat voor hem geweest..
Na jaren heeft hij 1 van zijn kinderen terug..
En hoe?

Helaas heb ik toen niet de waarheid meegekregen .Dacht in die tijd niet fijn over mijn vader, vanwege hoe mijn moeder jarenlang ons verhalen heeft verteld over onze vader.

opgenomen/zorginstellingen

In die periode ben ik in tehuizen, nachtopvangen terecht gekomen en heb op straat gezworven.
Als ik in die tijd achter de waarheid was gekomen, was ik nooit meer terug naar mijn geboorteplaats (Beverwijk)  gegaan.

Jaren gingen verder en het contact met mijn vader was weer helemaal weg
In die jaren erop een hoop ellende gebeurd verschillende opnamens gehad vanwege mijn depressies.

Begeleid woonprojecten gezeten. Helaas waren dit oplichters.

Juli 2012 eindelijk een eigen huisje..

Vader zoekt weer contact

Januari 2014 zocht mijn vader contact en mijn leven stond hierdoor op zijn kop. Mijn moeder bleek ons jarenlang te hersenspoelen.

Ik was toen nog begin januari op mijn moeder haar verjaardag geweest, na ja wel een aantal dagen later dan haar verjaardag, vanwege de familie van mijn moederskant mij als zwarte bok zien..
Waarom ze mij als zwarte bok zien, is dat mijn moeder jarenlang over mij rare dingen heeft gezegd tegen de familie wat ik allemaal zou mankeren..
Zo zou ik autistische zijn, gehandicapt en anders..
Dat allemaal ben ik dus niet
Vroeger toen ik klein was, hadden ze vermoedens,vanwege toen ik 2 jaar oud was, dat ik nog steeds niet liep, en ook praatte ik toen nog niet.. maar later is dat gebleken dat ik dat niet was, en dat ik op de situatie reageerde, dat ik daarom niet liep, en ook niet nog ging praten, zat dus gewoon in een eigen wereldje, vanwege de omstandigheden in huis..
In de papieren die ik heb opgevraagd ,geven ze ook duidelijk aan, uit papieren uit 1989, dat ik dus niet autistische was ,en ook niet gehandicapt zou zijn.

Jaren nadat dit bekend was ,heeft mijn moeder nog jarenlang ,tegen vele mensen verteld .dat ik dat dus wel zou zijn,
Zo ook op de drumfanfare waar ik jarenlang op heb gezeten, samen met mijn zus en broertje, daar heeft mijn moeder ook een aantal mensen dat verteld..
Waarom?
Familieleden van mijn moederskant keken mij altijd heel raar aan, alsof ik niet goed was..
Hoe kun je je eigen kind zo zwart maken, bij familie en ook bij andere mensen..

Wat kan een klein meisje zo slecht doen, om zo te worden behandeld, en zo naar naar gekeken wordt

Op mijn moeder haar verjaardag dat ik dus nog voor haar kwam, had ik nog een leuke grote plant gekocht voor in haar huis. Ze had gehoord dat ik weer contact had met mijn vader en keek toen al een beetje moeilijk, alsof ik toen al achter de waarheid was.
Ze keek me echt op een manier aan, je weet meer van vroeger maar helaas dat wist ik toen nog niet,
Een aantal dagen later dus wel..
Als ik al eerder dat wist, was ik niet eens meer op haar verjaardag gekomen..

Toen ik achter de waarheid kwam, en mijn moeder was daar achter dat ik het wist, heeft ze mij meteen uit haar Facebook verwijderd.
Was het schaamte dat ze mij had verwijderd?
Ze had namelijk ook naar mij toe kunnen komen met haar verhaal, waarom ze dit heeft gedaan, maar om mij te verwijderen, dan heb je gewoon iets te verbergen en daar was ik nu achter gekomen..

In september 2014 zat ik rustig aan tafel met mijn laptop op tafel..
In mijn ooghoek zag ik al een aantal minuten dat er een vrouw naar binnen aan het kijken was..
Ik dacht eerst van het al wel, later keek ik goed en zag dat het mijn moeder was, die misschien toch wou langs komen om haar verhaal te doen..
In gebarentaal gaf ik aan dat ze kon komen, maar dat deed ze niet en ging de straat voor mij uit en verder op keek ze nog om en bleef ze weer staan, en weer gaf ik aan van kom dan, en toen fietste ze toch weg..

Wou ze haar verhaal doen?
Wat was haar doel toen ze bij mij in de straat stond?

In april 2014 liep ze door de winkelstraat samen met een vriendin van haar, arm in arm.. (zo lopen vaak van die tieners die denken dat ze wat zijn, maar mijn moeder dacht dat dus ook) en liep zo echt langs mij alsof ik niks van haar meer was. zo arrogant dat mijn moeder toen deed, hoe erg pijnlijk dat was voor mij op dat moment, kon toen wel door de grond zakken..
Ik was toen net achter de waarheid en dit gaf wel aan dat ze heel verkeerd bezig is geweest om onze vader van ons af te pakken.

We zijn nu 2 jaar verder en ik heb mijn vader terug..

Sindsdien ben ik mijn moeder kwijt..
Mijn broertje ben ik hierdoor nu ook kwijt..
Mijn zus ben ik hierdoor ook kwijt.
Ondertussen heeft mijn zus kinderen.
De oudste is 4 en die heb ik misschien zelf 3 of 4 keer gezien..
De jongste is net 1 jaar oud, en die heb ik in mijn leven nog niet gezien..
februari dit jaar werd haar jongste 1 jaar oud, en had ik voor hem een loopfietsje
Dat loopfietsje had ik bij mijn moeder voor haar deur gezet met slingers eromheen en een klein briefje dat het van tante Didi af kwam..
Ik heb nog geen eens een bedankje gehad of wat dan ook, dus of mijn zus haar kind dat loopfietsje heeft gehad is ook nog maar de vraag..

Ik heb nu mijn vader terug, maar ben de andere hierdoor nu kwijt..
Zo zie ik dus ook mijn zus haar kinderen niet meer, en dat doet me wel veel pijn..
Ik zou hun ook graag willen zien, en kunnen oppassen als dat nodig is..
En op hun verjaardagen willen komen net als ieder ander die naar hun neefjes en nichtjes gaan..

Doordat ik mijn vader terug heb, heb ik ook de familie weer terug die ik in mijn jeugd ook kwijt was, vanwege dat mijn moeder ook jarenlang vertelde dat de hele familie van mijn vaderskant slecht zou zijn.
Er zijn een aantal familieleden ondertussen overleden, zoals mijn opa en oma aan mijn vaderskant, dus die heb ik nooit gekend, na ja toen ik nog een baby was, waren we wel op bezoek bij mijn oma geweest.

Zo hebben mijn opa en oma ons nooit zien opgroeien, omdat mijn moeder aangaf dat na de vechtscheiding van mijn ouders, ook de hele familie van mijn vaderskant slecht is..
Ooms en tantes hebben ons niet zien opgroeien en zo hebben onze neefjes en nichtjes nooit van ons bestaan af geweten.

Nu heb ik vele neefjes en nichtjes erbij en ooms en tantes weer terug..
Daar ben ik wel blij mee..

Met ouderverstoting hoor je ook vaak dat de hele familie slecht is, van de verstoten ouder, dus die zien hun kleinkinderen en neefjes en nichtjes dan ook niet meer…
De kinderen zijn dan meteen een hele familie kwijt..

Waarom?
Kinderen hebben ook het recht om hun opa en oma nog te kunnen zien, na een scheiding, net als ooms en tantes..
en andersom ook opa’s en oma’s willen hun klein kinderen ook gewoon zien en zien opgroeien.

Ouderverstoting gaat dus veel verder dan dat een kind een ouder verliest, want een kind verliest een hele familie..
En een familie mist hun kleinkind

Tijd dat daarom bewustwording komt van ouderverstoting en de schade ervan.

De psychische schade wat je hierdoor krijgt, daar heb je je hele leven last van.

Door de ouderverstoting heb ik last van depressies en heb ik PTSS opgelopen..
Ook heb ik al jaren last van een laag zelfbeeld, en kan ik moeilijk relaties aangaan..
En vriendschappen met leeftijdsgenoten is ook een lastig probleem, zo heb ik maar weinig vrienden..

Ik had zo graag gelukkig willen wezen, en gewoon nu een gezin gehad..
Helaas ben ik nog steeds alleen, en geen kinderen..

Tijd dat ouderverstoting bekend gaat worden..