Mijn verhaal mogen vertellen in de media

Afgelopen zaterdag was mijn verhaal te lezen op rtlnieuws.

Dankbaar dat ik mijn verhaal mocht doen. Hoop met mijn verhaal dat jongeren zich herkennen in het verhaal en dat ze zichzelf in het verhaal herkennen, met dat ze ook 1 van de ouders moesten verstoten.

Zo kreeg ik ook reacties van verschillende ouders die verstoten worden dat ze weer hoop hebben gekregen na dit artikel. Vanwege hun kinderen misschien contact met ze opnemen. Wat ik zo hoop voor de verstoten ouder.

De afgelopen jaren heb ik een hoop verstoten ouders ontmoet en je ziet het verdriet zo van deze ouders. Deze ouders verdienen het ook om ouder te mogen zijn van hun eigen biologische kinderen.

Ook bij mijn vader zie ik het gemis en hij heeft het vaak over zijn andere kinderen en ondertussen zijn kleinkinderen. Mijn zus plaatst op haar Facebook foto’s van haar kinderen zo kan ik ze dus zien. Helaas niet real live. Voor ons is dat allebei pijnlijk.

Ik zie ook dat mijn moeder,zus en broertje hebben gereageerd bij rtlnieuws en dat ze alles ontkennen. Ze worden aan de schandpaal genageld en dat is ook niet leuk,maar ze willen hun ogen gewoon niet openen en inzien dat hun waarheid niet klopt. hun waren de perfecte kinderen van mijn moeder, en dus zien hun het niet in. Bewijs heb ik n huis, en zelfs staan er meerdere berichten op mijn blog met inzage van de raad van kinderbescherming waarin je ziet dat veel gelogen is. Brieven van mijn oom staan ook online.

Natuurlijk gaan ze het ontkennen, want aangeven dat het mijn verhaal waarheid is dan heeft ze zichzelf ermee, en dat zal mijn moeder nooit toe gaan geven.

Positieve reacties

Verder heb ik vele positieve reacties ontvangen met mensen die zelfde situatie hebben gezeten. Zo heb ik nu met een aantal volwassenen contact die ook een slechte band met hun moeder hebben en ook in een vechtscheiding van ouders zaten. Hun hebben veel herkennen in mijn verhaal en zien dat ze niet de enige zijn.

Via het artikel heb ik nu ook weer contact met 1 van de jongeren die in de crisisopvang met mij zat.  Hij altijd al wilde weten hoe het met mij ging en kon mij helaas niet online vinden. Via artikel bij rtlnieuws heeft hij weer contact gezocht. Zaterdag 18 november hebben we afgesproken om gezellig bij te kletsen en verhalen over de periode van toen met elkaar te delen.

Ik heb mij wel vaker afgevraagd hoe het met de andere jongeren zijn. Een aantal heb ik op Facebook.  Van vele weet ik helaas geen achternaam van.

Hoop met mijn verhaal dat ouders en instanties anders kijken naar vechtscheidingen. Dat ze aan waarheidsbevindingen gaan doen. kinderen hoeven namelijk niet te kiezen in een scheiding voor 1 van de ouders. Kinderen houden van allebei de ouders. Ze hebben je namelijk samen op de wereld gezet!

Lees ook eens over gespleten loyaliteit

Auteursrechtelijk beschermd door Digiprove © 2017 Didi de Vries