Hoe een weiger ouder te werk gaat
Hoe een weiger ouder te werk gaat. Een leven met een weigerouder in een gezin kan behoorlijk naar uitpakken. Zeker voor kinderen die ongevraagd in een scheiding terecht komen. Door de scheiding verliezen ze vaak 1 van de ouders. Het kan ook zijn dat de ouders wel aan de kinderen denken en dat de kinderen nog wel beide ouders zien. Dat zijn geen weiger ouders die alles wel goed doen voor de kinderen.
Helaas gebeurd het ook dat kinderen 1 van de ouders verliezen. De verzorgende ouder is er dan op uit om de andere ouder zwart te maken en zo komt de andere ouder in het zwarte daglicht te staan. De kinderen willen dan uiteindelijk de andere ouder ook niet meer zien.
Hierdoor heeft de weigerende ouder zijn zin. Deze ouder wil er alles aan doen zodat de verstoten ouder zijn kinderen niet meer ziet.
De scheiding
Zo was mijn moeder dus ook. Ik was nog een peuter toen mijn ouders gingen scheiden. Mijn vader moest uit beeld. Zo werd mij alleen maar nare verhalen verteld over mijn vader zoals dat hij zwaar aan de drugs zou zitten, agressief zou zijn en voor vele diefstallen in de gevangenis zou zitten.
Uit eindelijk werd mijn vader zelfs dood verklaard. Dat deed mij toen niks vanwege dat ik jaren gedacht had dat mijn vader zo was. Ik was hem toen liever kwijt als rijk in mijn leven.
In de omgeving werd mijn vader ook slecht gezien, omdat mijn moeder de hele buurt voor zich had. familieleden van mijn moederskant iedereen was er voor mijn moeder.
Als je tegen de verzorgende ouder bent en inziet dat er dingen niet kloppen, dan ben je net zo slecht als de verstoten ouder.
Scholen werken ook hier aan mee en geven de verstoten ouders totaal geen inzicht over hoe het met de kinderen op school gaan. De verstoten ouder word totaal zwart gemaakt door de verzorgende ouder op school en in de hele omgeving.
Jeugdinstanties die er voor kinderen horen te zijn werken vaak mee met de verzorgende ouder. Nemen letterlijk klakkeloos alles over. Er word niet gekeken of de dingen wel waar zijn van de verzorgende ouder.
De verstoten ouder die zijn verhaal doet bij jeugdinstanties worden niet eens gehoord. Zelfs mijn familie van mijn vaderskant schreven brieven dat de verzorgende ouder altijd word gelooft en de verstoten ouder totaal aan de kant word gezet.
Hoe is het mogelijk dat een jeugdinstantie die met kinderen juist werken hieraan mee werken?
Ze leren toch dat kinderen beide ouders nodig hebben?
Kinderen raken hierdoor flink beschadigd, missen de helft van hun eigen identiteit.
Kinderen moeten toch weten wie ze zijn en waar ze vandaan komen?
Leesstip: Moeder spant samen met jeugdinstanties
Beschadigd
Hierdoor ben ik flink beschadigd. Heb veel last van depressies en ben ik heel erg onzeker over wie ik ben. Walg van mijn eigen. Vooral over mijn uiterlijk. Het gebrek aan zelfvertrouwen is gewoon zo laag. Het gevoel dat je niks waard bent dat kwam doordat als ik thuis wat aangaf er toch niet geluisterd werd en als ik wat vertelde dat ze mij aankeek alsof ik niet goed was.
In mijn jeugd begonnen de depressies al op hele jonge leeftijd. Ook al werd het pas in 2002 vastgesteld, maar als ik terug kijk naar mijn jeugd denk ik wel dat ik al op 6/7 jarige leeftijd al depressief was. Niet goed voor je zelf op durven te komen dus zien pesters in dat ze je dus sneller kunnen gaan pesten en dat gebeurde dus ook. bang om te falen hierdoor kreeg ik in het eerste jaar van de middelbare school ook faalangst want dat bleken ze op school in te zien.
Door het missen van mijn vader merk ik dat ik jarenlang niet goed voor mij zelf op kon komen. Ik wist gewoon niet wie ik zelf was. Ik was altijd anders voor mijn moeder en dat bleek gewoon doordat ik de zelfde kenmerken heb als mijn vader. Doordat mijn vader uit beeld was, was het dus niet zichtbaar voor mij wie ik was.
Als mijn vader jarenlang gewoon in beeld zou zijn geweest, wist ik wie ik was en waar ik dus vandaan kwam. Ik voelde mij ook anders dan de rest in het gezin. Nu jaren later snap ik waardoor dit komt en dat ik dus niet goed behandeld bent door mijn moeder. Dit komt letterlijk dus dat mijn moeder als ze mij zag, ook mijn vader zag.
Toen mijn moeder zo aan het strijden was in de vechtscheiding en al zag dat ik dus op mijn vader lijk, had mij dan bij mijn vader laten wonen als klein kind.
Jeugdinstanties
Als jeugdzorg medewerker weet je dat kinderen beide ouders nodig hebben met opgroeien, vanwege dat je anders bange kinderen krijgt en die dus niet alles mee krijgen met opgroeien. Kinderen missen de helft van hun eigen identiteit. Dit is zo schadelijk voor het verdere opgroeien en het bestaan van hun zelf ook op latere leeftijd.
Hoe kan het zijn dat dan instanties dan hieraan mee werken? Dit snap ik gewoon niet!
Instanties moeten de ouders juist bevorderen dat kinderen beide ouders nodig hebben en daar moeten ze de ouders op aanspreken. Weigeren ouders hierna nog steeds dan zou het goed zijn dat de politie mee werkt en kind brengt naar de andere ouder maar dan wel met de verzorgende ouder erbij want anders wordt het traumatischer voor het kind. kind heeft recht op beide ouders.
Een gevangenisstraf gaat niet helpen want dan heeft het kind de andere ouder ook niet meer. Waar komt dan het kind? is dan het kind meteen bij de verstoten ouder als de andere ouder de gevangenis in moet? en is dan de andere ouder het kind kwijt? Een flinke geldboete zou wel kunnen, maar ouders die dit doen hebben er flink schijt aan als ze dit allemaal veroorzaken.
Dit soort ouders moeten heel goed aangepakt worden hiermee.
Het is namelijk niet alleen dat de ouder wordt verstoten, maar de hele familie wordt verstoten!
Oma’s opa’s tantes en ooms missen hun kleinkinderen net zo!
Media
Eindelijk komt er steeds meer bekendheid over hoe weigerouders te werk gaan om de verstoten ouder uit beeld te halen bij de kinderen. Zo was ik gister ook op NPO radio 1 te horen.
Luister hier het fragment terug: Strafrecht inzetten tegen weiger ouders
Lees hier ook de nieuwe blog op villa pinedo : Voor mij is mijn moeder dood
Wil jij mijn berichten per mail ontvangen, ga dan naar menu en vul je emailadres in en abonneer je op Didi’s Diary
Auteursrechtelijk beschermd door Digiprove © 2018 Didi de Vries
Ik vind dat je het erg goed verwoord!
Ik wens je veel succes met de verwerking!
Bedankt voor je reactie.
Hoop hiermee ook een verschil te maken
een kind heeft (met uitzondering van bepaalde extreme gevallen) inderdaad zijn twee ouders nodig en ALTIJD de familie van beide ouders… Ik zeg het altijd zo: een ouder heeft geen absoluut recht op het kind, maar een kind heeft wel een absoluut recht op de ouders. Knap van jou dat je zo eerlijk vertelt wat het voor jou betekend heeft om zonder 1 ouder op te groeien!
Hoi Didi,
Interessant verhaal weer. Wat ik mij afvraag, als ik het goed begrijp waren er de nodige jeugdhulp en instanties in beeld, je geeft aan goed beschadigd te zijn. Heb je wel eens overwogen om die instanties aansprakelijk te stellen? In weze hebben die dan niet goed hun werk gedaan waardoor jij zo beschadigd bent geraakt.
Ben benieuwd.
Groetjes,
Edwin.
Hoi Edwin, dat heb ik zeker geprobeerd maar alles is verjaard en elke advocaat die ik daarom heb gevraagd geven dit aan dus ik kom niet verder om ze aansprakelijk te stellen. Ook al vindt ik het niet verjaard vanwege ik nog iedere dag met de gevolgen rond loop
Als het om dit soort dingen gaat is alles al snel verjaart. Ook dat komen wij tegen, en dat al zes jaar lang al die ellende. Ze hebben alleen maar macht en misbruiken deze!
Hallo Didi,
Wat kan ik jou verhaal goed volgen! Zoals ik al eerder aangaf zijn onze kinderen uit huis geplaatst en worden mijn man en ik beide de verstoten ouders. Er wordt totaal niet mee gewerkt aan een beter contact met onze kinderen, ze werken er heel hard aan om onze kinderen van ons te laten vervreemden. Wettelijk mag dat niet, maar toch geloofd de rechter hun, maar ons niet. Heel triest is dat, je staat als ouders compleet met je rug tegen de muur.
klopt ze werken al jaren zo en ik hoop met mijn verhaal een verschil te maken een instanties ook in te laten zien wat de schade is.
Beste Didi, Ik vind het heel goed dat jij jou verhaal vertelt wat jou is overkomen! Ik heb ook een dochter die ik vanaf haar 3e jaar niet meer gezien heb en nu 37 jaar is en heel erg vijandig naar mij toe is. En als ik haar vroeg, wat is de reden dan of wat heb ik jou misdaan of wat had ik anders kunnen doen, dan kreeg ik geen antwoord. Naar mijn gevoel is ze totaal gehersenspoeld door een narcistische vader. Ik heb ook samen met mijn dochter ook de jeugdhulpverleningsinstanties willen aanklagen maar heb daar nooit de kans voor gehad omdat ik haar vanaf haar 3e jaar niet meer gezien heb ondanks een omgangsregeling en ze is nu 37 jaar! Ze wil niets meer van mij weten en ik ben het probleem, zegt ze en ze is heel vijandig naar mij toe. Misschien een tip: Probeer zoveel mogelijk kinderen hiermee te bereiken met oudervervreemding/ verstoting en klaag de Nederlandse Staat en de verantwoordelijke instanties hiermee aan voor schadevergoedingen. Dan zal dit probleem zo afgelopen zijn, denk ik! Net zoals met al die incestslachtoffers wat ook al lang verjaard zou zijn, is het hun toch gelukt! Jullie hebben levenslang, hoezo verjaard? Zo komen ze er wel heel gemakkelijk vanaf en kan het nog jaren zo doorgaan! Ik denk als jullie (slachtoffers) hiervan opstaan en continu de media erbij betrekken, dat jullie hiermee nog een heel eind komen en dat het erkent wordt. Ik als verstoten moeder zijnde wil hier graag aan meewerken.
Ik ben ook echt bezig om een verschil te maken voor vele andere kinderen. De staat aanklagen kan dus nergens dat heb ik geprobeerd. Blijven aangeven verjaard. Nu het veel in de media is hoop ik dat er een verschil zal komen en dat ik uiteindelijk wel een schadevergoeding zou kunnen ontvangen vanwege de vele schade hierdoor! Ik geef deze strijd niet op. Het is tijd dat instanties inzien wat ze aanrichten om telkens met de verzorgende ouder mee te werken en dus klakkeloos alles over nemen van de verzorgende ouder en de verstoten ouder totaal niet gelooft word.
Ik zou graag willen meewerken om aan deze ellende een eind te maken, maar hoe pakken we dat aan??? Je raakt erin bezeild door mensen, maar niemand lijkt ons eruit te kunnen helpen!!!
Ik hoop dat de media dit verder aan gaat pakken. Zodat er nog meer bekendheid gaat komen hierin
Hoi Agnes,
Klopt en ik vind het in en in triest en dat noemen ze dan het “belang van het kind” Geld macht en werkgelegenheid staat bij die instanties voorop en niet het kind! Er bestond ook video home training om te laten zien dat jullie het wel goed doen, dat hebben ze ook bij mij gedaan! maar met een narcistische ouder verlies je het altijd en zeker 30 jaar geleden, was er nauwelijks iets over bekend. Of ga eens naar een psychiater en vertel dit verhaal eens en laat die maar eens kijken of jullie neit in staat zijn om voor de kinderen te zorgen?? Of schakel anders hulp in als je wat onzeker bent voor de opvoeding? Ik heb ook een narcistische psychopatische moeder gehad en wat zei de kinderbescherming en jeugdzorg: Met zo’n verleden als jij heb gehad kun jij geen kinderen opvoeden!! Ik vind het werkelijk ongelooflijk en als ik toen hulp in had geschakeld was het zover waarschijndelijk niet gekomen. Maar ik wist toen niet beter en dacht dat ik het zelf ook allemaal moest kunnen, maar dat is natuurlijk niet zo! Maar ja 30 jaar gelden……..??
Hallo José, Ja, dat klopt. Ik herken het allemaal. Onze kinderen vervreemde ook al van ons. Dan speelt de pl.moeder mooi weer en ondertussen haalt ze je onderuit, allemaal met de bedoeling de kinderen van ons te laten vervreemden. Ik weet in wat voor een hel jij, maar ook vele andere zitten. Het is heel afschuwelijk dat dit zomaar kan. Rechten hebben we hier niet in Nederland. Ook de rechters zijn corrupt. Alles is ook zo krom hier in Nederland! Ik kan wel een heel verhaal vertellen, maar dan wordt dat verhaal wel heel erg lang.
Het omgekeerde kan ook. Dat de bezoekrecht-ouder (en stiefouder) er alles aan doet om het kind te laten ontvreemden van de ouder waaraan het kind om reden bij vonnis werd toegewezen. Meestal gaat het dan om een narcistische of psychopatische ouder die bij vonnis de woning werd uitgezet voor gestoord gedrag en zich nadien wreekt op de alleenstaande mishandelde ouder. Zo’n kind raakt dan geplaatst omwille van de wet op het co-ouderschap. Ik vind het erg wat jou is overkomen. Ikzelf schrijf een boek en blogs over dergelijke kinderen.
Ik ken mijn biologische vader ook niet. Niet dat hij me niet mocht zien. Hij ontkende in mijn gezicht dat hij mijn vader was. Toen ik 15 was heb ik contact gezocht met mijn halfzussen. Buiten wat contact via facebook is er niet veel meer van over. Toen ik 26 was zijn mijn ouders (stiefpapa) gescheiden. Toen heeft mijn mama ook gezegd dat ik moest kiezen. Ondertussen heeft hij zelf ook een vriendin en zij wil niet dat hij ons ziet omdat we niet zijn biologische kinderen zijn. Maar hij heeft ons wel geadopteerd en zijn we dus wel zijn wettelijke kinderen. Ik ben ondertussen zelf getrouwd met een gescheiden man. Hij ziet zijn dochters uit zijn vorig huwelijk nu al 7 jaar niet meer omdat zijn ex elk vonnis of arrest naast zich neerlegt. We hebben wel een verblijfsregeling waarbij de kinderen om de 2 weken zondag hier moeten zijn maar wordt dus niet nageleefd. Er heeft zelfs een dwangsom op gestaan maar die is er terug afgehaald nadat beide kinderen verklaard hebben voor de rechter dat ze echt niet meer willen komen. En daar dan ook nog allerlei leugens bij van de mama. Zo zou ik de kinderen klem gereden hebben onder een brug waardoor ze over de auto heen zijn moeten kruipen. En zo van die dingen. We weten dus ook niets van hun. De oudste is dit jaar afgestudeerd. We zijn niet uitgenodigd voor oudercontacten of proclamatie. Maar ineens hebben ze op school wel ons adres voor een factuur op te sturen. Blijkbaar gaan ze nu ook verhuizen. Naar waar? Geen flauw idee. Mama is dus niet van zin om het ons te laten weten ook al is ze het wettelijk verplicht. Ondertussen zijn de meisjes dus 16 en bijna 18. We kunnen alleen maar hopen dat ze ooit terug bij hun zinnen komen.
[…] Hoe een weiger ouder te werk gaat […]
Hallo Didi,
ik herken uit jouw verhaal, als verstoten ouder (vader). Helaas hebben mijn pogingen tot kontakt opname geen effekt gehad. Zeer waarschijnlijk word wat ik per post verstuur, per e-mail of internet (twitter etc). afgevangen. Inmiddels word de oudste in Augustus 21 Jaar oud. Ik heb op mijn Blog enkele Post gelinkt zodat mogelijk de kinderen het lezen https://wordpress.com/post/djfjoris.wordpress.com/63.
Veel sterkte
een verstoten vader
P.s. uit privacy hier geen echte naam, ik moet mij helaas nog steeds beschermen.
Ik hoop ook een verschil te kunnen zijn voor vele kinderen die hiermee te maken hebben. Daarom deel ik mijn verhaal ook zoveel mogelijk. Hopend hiermee kinderen in te zien dat ze het zelfde meemaken en dat ze dus met ouderverstoting te maken hebben
Didi, Hoe meer hoe beter! Hoogste tijd dat dit onrecht aangepakt gaat worden! Ik heb in de beginjaren ook verslag gemaakt van hetgeen er gebeurde, kan ev. de laatste jaren eraan toevoegen. Misschien dat gebundelde verhalen meer indruk maakt???
Als je wil kun je je verhaal ook schrijven en dat naar mij mailen dan zal ik dat spoedig plaatsen. Ik ben de rest van deze dag op pad op missie om kind met verstoten ouder te herenigen. Daar ben ik nu al een aantal weken mee bezig vandaag dag 3 dat ik contact ga zoeken met het kind