De verbitterde ouder

De verbitterde ouder. Als kind zijnde woonde ik in een leugenachtige omgeving doordat mijn moeder allerlei lasterpraatjes de wereld in vertelde. De hele omgeving ging er vanuit dat mijn moeder de waarheid sprak over hoe gevaarlijk mijn vader wel niet was. Ik als klein kind geloofde die verhalen jarenlang.

De hele omgeving zag mijn moeder als de slachtoffer en mijn vader was de dader in ieders ogen. Helaas ook in mijn ogen toen ik nog een klein meisje was.

Deze ouders die zich in de slachtofferrol zetten zich helemaal in en zorgen er voor dat de verstoten ouder totaal geen omgang meer krijgen met de kinderen. Na de scheiding is het wettelijk verplicht dat ouders na een scheiding omgang hebbe met hun kinderen.

De verzorgende ouder ook wel de verbitterde ouder zijn lastige mensen om mee om te gaan. Deze ouder zet alles in om de verstotende ouder in het kwaad daglicht te zetten. Leugen na leugen worden verteld tegen de instanties en tegen de kinderen. Instanties zien dit aan voor waarheid en nemen dat dus klakkeloos over.

Krijgt de verstoten ouder nog steeds een bezoekregeling dan zal de verzorgende ouder nog meer leugens de wereld in helpen zodat de verstoten ouder totaal geen kans meer maakt op de kinderen.

Vroeger waren dit vaak de moeders die dit veroorzaakte, nu heb je ook vaders die dit de andere ouder aan doen. Daarom wil ik ook dit duidelijk maken dat vaders en moeders worden verstoten en niet alleen de vaders.

Mijn moeder is echt een verbitterde vrouw. Waarom werd zij dit? Na de scheiding wilde mijn moeder wraak. Wraak op mijn vader want in haar ogen was mijn vader geen goede vader. Zelf ging ze vreemd met de beste vriend van mijn vader, wat later mijn stiefvader ook werd.

2002

De verbitterde ouder. In 2002 werd ik door mijn moeder gedumpt bij mijn vader. Mijn vader heeft toen wel verteld dat hij nog steeds van mijn moeder hield. Ik vertelde dat toen tegen mijn moeder en die begon kokhals neigingen te maken. Had ik toen maar meer doorgevraagd bij mijn vader, maar ik wilde er toen ook niet meer van weten. Mijn vader vertelde toen ook niet meer dan alleen dat hij nog altijd van mijn moeder hield. Er kwamen zoveel nare verhalen uit mijn moeder haar mond en mijn vader bleef gewoon zeggen dat hij nog van haar hield.

Mijn vader heeft ook nooit nare dingen over mijn moeder verteld, andersom alleen maar. Ik heb echt nooit verhalen gehoord waarin mijn vader wel goed zou zijn.

Hoe kan een ouder ineens zo verbitterd raken? Wij als kinderen werden hierdoor ingezet om onze vader ook als slecht te zien, doordat ze vele leugens vertelde over onze vader. Wraak dat is wat ze wilde.

Wraak op mijn vader doordat ze niet meer hield van mijn vader en ze een nieuwe relatie aan wilde gaan met mijn stiefvader.

Hoe word je een verbitterde ouder

De verbitterde ouder. In een vechtscheiding veranderd de verzorgende ouder die de kinderen onderhoud totaal. Ziet zichzelf als de slachtoffer van de scheiding en ziet dat ze onrecht aan wordt gedaan wat de persoon zelf creëert. Verbitterd zijn mensen die zich niet kunnen verzoenen die zich niet tot rust kunnen komen door de situatie waarin ze zitten. Zijn uit op wraak naar de andere ouder. Het maakt de verzorgende ouder niet uit wat de verstoten ouder gedaan zou hebben, Ook al was de verstotende ouder een hele goeie ouder. De verzorgende verbitterde ouder heeft maar 1 doel en dat is de andere ouder te vernielen.

Door de situatie creëert deze ouder het posttraumatische bitterheidssyndroom. Dit syndroom is nog maar heel weinig over bekend. Je hoort hier namelijk helemaal niks over. Je hoort wel verhalen dat deze ouder een narcist is en dat klopt, maar deze ouder creëren dus het posttraumatische bitterheidssyndroom ook. Het syndroom ontstaat bij de ouder na een nare situatie, hier dus de scheiding van de persoon. De emotionele reactie van deze persoon uit zich dus in bitterheid. Het gevoel hebben dat ze onrecht is aangedaan. Ziet zichzelf als het slachtoffer van de situatie die is gecreëerd.

Er kan ook sprake zijn van verdriet en schuldgevoel vanwege de persoon niet de macht heeft om uit de rol van het slachtoffer te treden. De persoon die het posttraumatische bitterheidssyndroom (PTBS) heeft daar is vaak geen goede gezonde situatie aanwezig. Als er kinderen aanwezig zijn bij deze persoon is het belangrijk dat er de juiste mensen aanwezig zijn die hulp kunnen bieden.

De mensen om de persoon heen die het syndroom heeft hebben het vaak heel zwaar. Diegene met het posttraumatische bitterheidssyndroom ziet niet in wat voor schade ze hiermee aanrichten.

Narcistische kenmerken

De verbitterde ouder. Zo heeft deze persoon ook vaak narcistische kenmerken en die ziet sommige kinderen als de perfecte kinderen en kinderen die niet perfect zijn. Hierdoor heeft het kind die niet perfect is in het gezin het nog eens extra zwaar.

In het gezin was ik niet perfect voor mijn moeder en kon dus nooit iets goeds doen. Werd gezien als de zwarte bok in het gezin. Mijn zus en broertje waren perfect voor haar dus die zien niet in dat ze zelf ook slachtoffer zijn van onze moeder door onze vader uit ons leven te halen door leugens. Verder was het leven van mijn zus en broertje in het gezin in hun ogen goed. Dat komt doordat hun moederskindje waren.

Hierdoor zien hun niet in wat mij werd aangedaan. Ik was nooit goed vanwege ik op mijn vader lijk. Doordat hun een goeie band met haar hebben, zien hun onze moeder anders dan ik haar zie. Hierdoor strijd mijn zus ook tegen mij vanwege zij niet in kan zien dat wat ik vertel in de media dat dat waarheid is. Ze is ook teveel gehersenspoeld.

Ik weet dat mijn zus wel beter weet, maar ze dat echt verdringt. Heel pijnlijk ook om te zien dat ze echt wel beter weet over de goeie dingen met onze vader.

Ik zou moeilijk opvoedbaar zijn waardoor ik uiteindelijk gedumpt werd bij mijn vader, die ik toen al vele jaren niet meer had gezien.

Moeilijk opvoedbaar ben ik nooit geweest. Ik zelf ben altijd heel rustig en totaal geen kwaad in de zin. Mijn vader is ook heel rustig net als ik en doordat ik echt op hem lijk zag ze mijn vader dus vandaar dat ik de zwarte bok was in het gezin.

Anders

De verbitterde ouder. Als mijn ouders nooit waren gescheiden had ik wel door dat ik de kenmerken van mijn vader dus merendeel had en ik dus niet anders was dan de andere, maar de identiteit van mijn vader had.

Jarenlang werd mij verteld dat ik anders was en ze niet wisten hoe ze met mij moesten omgaan. Dit vertelde mijn moeder een keer. Als ik echt anders zou zijn geweest konden ze daar hulp voor krijgen.

Ik was gewoon het zelfde als mijn vader.

De hele familie van mijn moederskant zag mij liever niet, als ik iemand tegen kwam van de familie lopen ze snel weg. Ik ben voor hun net zo slecht als mijn vader en zo kun je zien dat zo een narcistische ouder alles voor elkaar krijgt. Een hele familie krijgt een narcist mee om 1 zondebok te creëren in het gezin na de vechtscheiding waar de andere ouder eerst word verstoten.

Door deze situatie van vroeger ben ik wel door het besef gekomen dat er iets niet klopte bij mijn moeder. Helaas kom je daar echt pas achter als je zelf volwassen bent. Je gaat nadenken over hoe je leven eruit zag in het gezin. Hoe ben je behandeld door je ouder.

Je ziet dat het bij andere er heel anders aan toe gaat, dan het bij jou thuis gaat. Ik werd totaal niet gehoord en als ik iets vertelde werd ik aangekeken alsof ik dus niet helemaal goed wijs was.

Hoe ik achter de waarheid ben gekomen

De verbitterde ouder. Door deze situatie dat ik als zondebok werd gezien heeft mij wel tot besef gebracht dat mijn vader de waarheid sprak 4,5 jaar geleden toen mijn vader weer contact zocht. Als ik in het gezin een goeie band met mijn moeder had gehad, had ik nooit tot besef gekomen van wat ik nu allemaal te weet ben gekomen. Krijg nu vaak vragen door verschillende ouders hoe ik achter de waarheid ben gekomen en dat is dus doordat ik zelf ook als zondebok werd gezien omdat ik dus op de verstoten ouder lijk.

Kinderen die in een soortgelijke situatie zitten en die dus veel kenmerken hebben van de verstoten ouder hebben wel meer kans dat ze later ook achter de waarheid zullen komen.

Kinderen die een goeie band hebben met de verzorgende ouder en die echt als perfecte kinderen ook worden gezien zullen helaas vaak niet inzien dat de verhalen van de verzorgende ouder leugens blijken te zijn.

Hierdoor ben ik ook echt aan het strijden om mijn verhaal te delen om kinderen te laten beseffen dat ze nog een ouder hebben die ze missen.

Kinderen zullen nooit de andere helft van hun zelf ontdekken en dat kan heel schadelijk zijn. Zo wist ik ook niet wie ik eigenlijk was. Vanwege ik totaal anders was dan mijn moeder, broertje en mijn zus. Ik was anders dan hun, werd ook anders genoemd. Ik zag niemand die de zelfde kenmerken had als mij.

Hierdoor ben ik ook erg onzeker over mijzelf zie lees tip : opzoek naar mijzelf

Identiteit kind

Een kind die hun eigen identiteit niet kent en dus niet weet waar hij/zij vandaan komt is heel schadelijk voor het kind. Kind moet weten wie zijn ouders zijn. Vader en moeder. Allebei de ouders maken deel uit hoe het kind zal op gaan groeien. Het kind heeft 50 procent DNA van de moeder en 50 procent DNA van de vader. Allebei de ouders leren het kind andere dingen wat ze nodig hebben om op te groeien. Zo leert de vader juist het kind lef te creëren zodat het de wereld in kan gaan om dingen aan te pakken.

Als kinderen niet met 1 van beide ouders opgroeien krijg je ook bange kinderen die niet goed voor zichzelf op kunnen komen en hierdoor ook sneller gepest zouden kunnen worden. Voor het verdere leven is het dus echt heel belangrijk dat kinderen beide ouders hebben om op te groeien.

Auteursrechtelijk beschermd door Digiprove © 2018 Didi de Vries