Het kleine meisje

Het kleine meisje

Het kleine meisje. Mijn ouders scheiden toen ik nog een peuter was. Raakte hierdoor mijn vader kwijt.  Ik ging door met mijn eigen leven en mijn vader heeft jarenlang gestreden om mij te kunnen zien Helaas kreeg mijn vader mij jarenlang niet te zien doordat mijn moeder er alles aan deed om mijn vader uit beeld te krijgen. 3 weken geleden was mijn vader hier. We zijn toen naar familie geweest en daar hebben we het ook over vroeger gehad. Hoe de scheiding van mijn ouders verliep en hoe het voor de scheiding ging.

Moeder had geen tijd voor ons en onze vader ging met ons overal naar toe. Mijn zus had mij toen in de kinderwagen, en mijn vader had mijn broertje in de kinderwagen en zo gingen we elk weekend langs familie en naar vrienden van mijn vader. Mijn zus moet dit echt nog wel weten. De leeftijd die ze toen had daar moeten echt nog wel herinneringen van zijn.

Door het jarenlange gemis heeft mijn vader alleen het beeld van dat ik nog een klein meisje was. Een peuter was ik toen ze in een scheiding terecht kwamen. Dan ziet mijn vader mij vele jaren niet, totdat ik gedumpt werd als puber. Dat was van hele korte tijd helaas vanwege ik alleen maar slechte verhalen van mijn vader kon en daardoor voelde het voor mij niet goed. Ik belande op straat, en nachtopvangen, crisisopvangen en daarna belande ik in een tehuis.  Jaren gaan voorbij en mijn vader is weer jaren uit beeld. Eind 2008 werd ik opgenomen vanwege mijn depressies. Ik kan me niet meer herinneren hoe mijn vader toen mij een keer belde. Hij gaf toen aan of ik mijn knuffeltje wel bij me had. Hij zag mij echt nog als een klein meisje.

Verloren jaren

 

Het kleine meisjeLogisch ook als je jaren je kinderen niet te zien krijgt en je dan ineens weer wat hoort van je kind. Het laatste moment dat je je kind hebt gezien is het nog een heel klein meisje en dan als je haar weer hoort is ze een volwassen vrouw. Zoveel verloren jaren, zoveel gemis wat niet meer in te halen is. 

Ik denk ook dat dat de reden is dat mijn vader niet alles zegt, over hoe het met hem daadwerkelijk gaat.

In de ogen van mijn vader ben ik nog altijd zijn kleine meisje en dat het voor hem misschien moeilijk is om te vertellen hoe het echt met hem gaat.  Hij ziet mij niet nog als een volwassen vrouw.

Hoelang dit duurt geen idee. Ik geef hem altijd aan dat ik zijn dochter ben en dat hij mij gewoon kan vertellen hoe het met hem echt gaat. Ook toen we bij mijn tante ware vertelde hij een paar dingen tegen mijn tante. Ik ben er meteen op ingegaan, van waarom vertel je mij dat niet.

Hij wil niet dat ik mij zorgen maak over hem. Ik zeg ben je dochter en je hoeft niet alles alleen te doen. Mijn vader is het gewend om het altijd alleen te doen. Snap ik ook wel vanwege ik zelf ook altijd alles alleen doe vanwege hoe mijn jeugd en alles is geweest.

 

Eenzaam

 

Je kunt het ook wel eenzaam noemen, want mijn vader moet zich echt wel eenzaam jarenlang hebben gevoeld. Het missen van zijn eigen kinderen. Zelf voel ik mij ook al vele jaren eenzaam. De ellendige jeugd en het missen van goeie contact kunnen maken met leeftijdsgenootjes ect. lees mijn blog op Yoors

 

Door alle ellende bleef ook mijn ontwikkeling achter, en dat heeft dus vele consequenties gehad. Hierdoor dus problemen gehad om contacten te leggen met leeftijdsgenootjes. zo heeft dus alles met elkaar te maken waardoor ik dus ook eenzaam ben geworden. Eenzaamheid is vreselijk.

27 september tot 6 oktober is het de week tegen eenzaamheid en vorige week heb ik meegewerkt aan radio opnames wat met de week tegen eenzaamheid wordt uitgezonden..

Als ik de link ervan heb zal ik dat zeker plaatsen..

 

 

 

 

 

Digiprove sealAuteursrechtelijk beschermd door Digiprove © 2018 Didi de Vries

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.