Kind heeft pas rust met beide ouders

 

Kind heeft pas rust met beide oudersKind heeft pas rust met beide ouders. Ik help, en hoor al vele ouders die allemaal het zelfde horen van de jeugdinstanties dat kinderen rust nodig hebben, en dat de verstoten ouder moet stoppen met strijden om hun biologische kinderen te zien krijgen.  Ze krijgen te horen dat ze verder met hun leven moeten gaan.

Hoe kunnen ouders verder met hun leven gaan, als ze hun eigen biologische kinderen niet mogen zien?

Als ouders in een vechtscheiding terecht komen, heeft vaak de verstoten ouder het kortste eind, en krijgt de kinderen niet meer te zien. De verzorgende ouder zorgt ervoor dat de kinderen de verstoten ouder niet meer willen zien.

De jeugdinstanties nemen klakkeloos alles over van de verzorgende ouder en doen niet eens onderzoek of het wel waarheid is wat de verzorgende ouder verteld. Zo werd vroeger alles bij mijn moeder geloofd, en wat mijn vader vertelde, werd niet eens naar gekeken.

We zijn nu 30 jaar verder. De jeugdinstanties werken helaas nog op deze manier. Mijn vader werd onderzocht nadat hij werd opgepakt, omdat hij aan de deur stond, voor zijn bezoekregeling. Doordat wij bang waren voor hem, werd mijn vader weggehaald door de politie.

Mijn vader vertelde dat mijn moeder ook onderzocht moest worden, en dat werd gewoon niet gedaan. De verzorgende ouder verteld namelijk volgens hun altijd de waarheid.  De rechters geloven wat in de papieren staan, wat de jeugdinstanties noteren en hierdoor blijven alle verstoten ouders jarenlang verstoten voor hun eigen biologische kinderen.

 

Gesloopt door de overheid!

 

Je kunt het ook wel noemen dat de verstoten ouders worden gesloopt door de overheid.

Hoelang laten we dit nog toe!! Tijd dat er een ommekeer komt in de jeugdzorg.

Jeugdzorg kan namelijk het verschil maken bij ouders die in een vechtscheiding zitten.  Ze zouden meer op moeten komen voor de verstoten ouders en niet meewerken met de verzorgende ouder.

Vele ouders die hun kinderen niet meer zien hierdoor, gaan er kapot aan. Worden boos op de jeugdzorgmedewerkers omdat die alleen maar meewerken met de verzorgende ouder.  Verstoten ouders gaan agressie vertonen naar jeugdzorgedewerkers, vanwege die altijd maar meewerken met de verzorgende ouder en totaal geen empathie tonen naar de verstoten ouder.

De jeugdzorgmedewerkers zien hierdoor dat de verzorgende ouder gelijk heeft, doordat ze zelf inzien hoe de verstoten ouder zich gedraagt.  Hierdoor krijgt de verzorgende ouder zijn zin, en krijgt de andere ouder zijn/haar kinderen niet meer te zien.

 

De verstoten ouders worden hierdoor dus flink kapot gemaakt. Het enige wat de verstoten ouder wil, is gewoon zijn eigen kinderen zien opgroeien en knuffelen. Voorlezen voor het slapen gaan, samen buiten spelen ect. Gewoon de normale dingen, die elke ouder doet met zijn/haar kinderen.

 

Verstoten ouders krijgen te horen dat kinderen rust willen. Rust creëer je niet door de verstoten ouder te verstoten bij de kinderen, maar de kinderen juist de omgang met de verstoten ouder te geven die het kind nodig heeft.

Het is zo belangrijk voor kinderen dat ze beide ouders hebben met opgroeien, want anders krijgen kinderen niet alle bagage mee die ze nodig hebben voor het verdere leven.

 

 

Digiprove sealAuteursrechtelijk beschermd door Digiprove © 2019 Didi de Vries
4 gedachte over “Kind heeft pas rust met beide ouders”
  1. Ik vind het geweldig wat je hebt opgeschreven Didi. Het klopt helemaal. Ik mis alleen een stukje…..
    Ik geef je gelijk dat jeugdzorg moet omkeren maar besef dat, wanneer zij de kant van de verstoten ouder zouden kiezen, er een risico bestaat dat de verzorgende ouder juist agressief gedrag gaat vertonen en helaas naar zowel jeugdzorg als het kind. Die route heeft mijn man moeten doorstaan. Incestbeschuldiging…. Kind werd laxeermiddelen toegediend…. Net zo lang tot jeugdzorg voor de kant van de verzorgende ouder koos…. Puur uit veiligheid voor het kind. Na 12 jaar strijd en 19 rechtszaken werd OTS gestopt. Toen is mijn man gestopt met zijn strijd. Ze was toen 12 jaar. Nu is ze 18. En we hopen dat ze ooit haar vader wilt zien en/of spreken.

  2. Ik herken het precies wat hier staat. Alleen zijn wij nog samen, maar zijn de kinderen UHP. Ook wij zien ze weinig tot nooit meer. Mijn man ziet ze al vanaf april vorig jaar niet meer. De kinderen groeien ook van mij af. Tijdens de bezoeken komt er niet veel uit met ze, en zie steeds meer tegen de bezoeken op. omdat je het niet goed kan doen.

    1. Wat onvoorstelbaar ingrijpend, dat jullie beiden zo dit meemaken.
      Ik maak in mijn werk er elke keer weer ‘werk’ van dat ouders op de juiste wijze worden betrokken, maar er gaat inderdaad pijnlijk veel mis.
      “Je kúnt het niet goed doen” is iets wat hier erg op van toepassing is.
      Dat geldt ook bij alle telefonische afspraken en bezoekmomentjes waarbij ouders als robot worden geïnstrueerd en anders het kind wel. Meestal intentioneel niet fout, maar pakt finaal fout uit; het doet me pijn dit elke keer weer te zien en te moeten ingrijpen als interventiespecialist of als kindbehartiger.
      Veel werk nog te doen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.