5 jaar mijn vader terug
Wat gaat de tijd snel, 5 jaar geleden kreeg ik mijn vader terug. Ik heb nu 4 maanden ook zijn achternaam weer terug. Hoe fijn is dat zeg. Ik had nooit verwacht dat ik weer mijn vader zijn achternaam terug zou krijgen. Via een donatie kreeg ik het geld bij elkaar om mijn vader zijn achternaam terug te krijgen.
Het heeft 4 maanden geduurd, dat het geld bij elkaar was, en op mijn verjaardag vorig jaar heb ik mijn naamswijziging ingediend. Het wachten heeft lang geduurd, 7 maanden later op 18 september ontving ik mijn naamswijziging dat het helemaal rond was. Wat was ik blij zeg.
23 Januari blijft voor mij altijd een aparte dag. 23 januari was ook dat ik op 16 jarige leeftijd ineens werd gedumpt bij mijn vader, die ik toen vele jaren niet meer had gezien. Hij zou volgens mijn moeder agressief zijn, zwaar aan de drugs zitten en vaak in de gevangenis zitten. Uiteindelijk werd mijn vader dood verklaard door mijn moeder rond mijn 8/9de leeftijd.
Dan ineens woon je bij je vader. Zo werd ik in de ochtend afgezet met mijn spullen bij mijn vader. Mijn zus ging mee en hielp mee met de spullen uit de auto zetten. Mijn moeder bleef in de auto zitten. Spullen waren uitgeladen, en weg waren ze.
Vreemde stad
Daar zit je dan in een vreemde stad, en een vader die je eigenlijk helemaal niet kent. Een vreemde was mijn vader.
Door de verhalen van mijn moeder, had ik er geen goed gevoel bij en belanden ik meer op straat. Ik had wel een baan gevonden, waar ik het erg naar mijn zin had. In het begin werkte ik er parttime en zat ik fulltime daar in de kantine. Later ben ik daar fulltime gaan werken.
Soms sliep ik op straat en in de ochtend was ik weer op het werk. Af en toe sliep ik bij een collega en uiteindelijk heb ik in crisisopvangen gezeten. Eerst Leger des Heils waar je 3 nachten mocht blijven. Je mocht dan op 17.00 naar binnen en om 08.00 in de ochtend moest je weer naar buiten.
De Crisisopvang mocht je 3 maanden zitten, daarna moest je weer plek maken voor een andere jongeren die crisis zat.
Er werd voor mij een kindertehuis gezocht. Na 3 maanden crisisopvang, was er helaas nog geen plek. Ze zoeken door het hele land voor een crisisopvang waar ik zou kunnen wonen. Ik kreeg toen te horen dat er een plek was in Groningen. Doordat ik werk had, was het niet te doen om elke dag op en neer te gaan van Den Haag naar Groningen.
Gelukkig kwam er een plek vrij in Gouda, waar ik 7 weken heb kunnen wonen, toen er een plek voor mij werd gevonden in een kindertehuis..
Een jaartje heb ik daar gezeten, vanwege ik toen 18 werd en dus volwassen ben volgens de wet.
Contact vader
Sinds die tijd had ik ook geen contact meer met mijn vader. Ik had dus even een klein contact met mijn vader toen ik werd gedumpt door mijn moeder. Door de verhalen van mijn moeder geloofde ik dat mijn vader ook echt slecht was. Hierdoor voelde ik mij ook niet echt veilig in het huis van mijn vader. Op dat moment had mijn vader ook een vrouw, die de Nederlandse taal niet kon, en ik dus alleen maar in het Engels met haar kon praten.
Mijn vader was toen ook nooit echt thuis, Hij had een fulltime baan als kok in een restaurant. Zijn vriendin was altijd dronken en was er ook vaker niet, als wel. Ik moest dus echt voor mij zelf zorgen. Wat ik vond in de koelkast, daarmee ben ik toen wat gaan koken.
Mijn vaders vriendin werd vaak boos op mij, omdat ze dan zelf niet meer kon koken voor haar zelf. Ook mijn was wilde ze niet wassen. Het waren geen fijne tijden toen. Op een dag had ik mijn was aan het wassen, en kwam ze thuis, heeft ze de was er zeiknat uitgehaald en op mijn bed gegooid.
Huisdieren
De dag dat ik werd gedumpt door mijn moeder had ik ook nog een Hamster genaamd Hammie. Die ging helaas snel dood, toen ik daar woonde en wilde toen een nieuwe huisdiertje en ik kocht toen een vrouwelijke rat.
Op een dag begon ze vreemd te doen en ik mocht niet meer in haar buurt komen, Ze bleek zwanger te zijn geworden in de winkel.. Er werden nog 6 ratjes geboren.. Mooi om dat een keer mee te maken, maar moest dat dus wel geheim houden, dus elke dag deed ik een kleed erom heen, maar helaas waren ze toch ontdekt en werd gezegd daar de vriendin van mijn vader, dat ik ze weg moest doen.
Ik heb ze toen naar een oude vriendin gebracht en die heeft er toen verder voor gezorgd.
Ben echt iemand die om dieren geeft. Zo had ik in de crisisopvang ook stiekem een huisdiertje genomen. Ik had natuurlijk nog een grote rattenkooi van mijn andere rat, en die kooi paste in de kast, en zo verstopte ik het huisdiertje.. Helaas werd dat al snel ontdekt met kamer controle, dus moest ik er weer afscheid van nemen..
Verder is het leven ook niet zo gemakkelijk geweest, vele jaren depressies waar je veel over kunt lezen verder in mijn blog op mijn website.
De verandering
Op woensdag 22 januari 2014 kreeg ik een mail van mijn vader, dat mijn leven op zijn kop zetten. De volgende dag 23 januari ben ik meteen zijn kant op gegaan en ben ik verhaal gaan halen bij mijn vader.
Sinds die dag ben ik mijn moeder kwijt, en ben ik net zo slecht als mijn vader. Mijn vader heeft namelijk altijd bewijs verzameld en ik had altijd wel een vermoedens dat er iets niet helemaal jofel was bij ons thuis. Hoe mijn verdere jeugd is geweest, wat gewoon geen fijne tijd was. Door het bewijs wat mijn vader in huis had en mijn eigen ervaringen van vroeger, wist ik dat mijn vader de waarheid sprak.
Mijn zus en broertje willen de papieren niet inzien, en blijven bij hun standpunt. Hun hebben een goeie tijd gehad bij onze moeder. Hun waren de perfecte kinderen namelijk. Ik was niet perfect, vanwege ik op mijn vader lijk.
Hierdoor ben ik dus ook mijn zus en broertje kwijt. Hun hebben kinderen die ik ook niet zie opgroeien en zo gaat het verstoten verder en verder in de familie.
Gelukkig heb ik wel de familie terug van mijn vader, want die waren volgens mijn moeder ook net zo slecht als mijn vader.
Er is een hoop gebeurd in de afgelopen 5 jaar en ik ben blij dat mijn vader er nog is. Hij is ernstig ziek dus kan zo voorbij zijn, dus de dagen/weken/maanden die er nog zijn die zal ik koesteren.
Radio
Vorige week woensdag was ik nog op de radio te horen. Het was helaas wat korter dan ik gehoopt had, want wilde nog wel meer vertellen. Hieronder kun je het terug luisteren. Dossier Mastenbroek
Sinds de vermissing van Max en zijn moeder, en ik op mijn blog haar verklaring had geplaatst willen wij nu meer duidelijkheid geven in ouderverstoting en de gevolgen ervan. Dat de verzorgende ouder vaak alles voor elkaar krijgt en nu nog steeds wil hij dat Max en Yvonne vast blijven zitten. Vader noemt ze allebei 2 gestoorde gekken. Echt absurd de verhalen die er steeds nog komen over deze zaak.
Morgen is er een zitting en vrijdag krijgen we te horen of ze vrij gaat komen.
Door de vermissing van Max was er 1 radiozender, die meer wilde horen over verhalen van jeugdzorg, hoe ze werken en over ouderverstoting. Super dat ze hier een uitzending van 2 uur lang over wilde houden en volgende week woensdag ook een uitzending van 2 uur lang.
Auteursrechtelijk beschermd door Digiprove © 2019 Didi de Vries