Mensen en mensen zonder ziel
Laat de mensen los. puppy’s. Kartonnen uitsnijdingen. drones. Organische portalen. Personages op de achtergrond. Waarom bestaan deze termen nog? Het is noodzakelijkerwijs uitgevonden door degenen die onafhankelijk hetzelfde raadselachtige fenomeen hebben opgemerkt waarvoor geen officiële naam bestaat: sommige mensen lijken intern iets heel belangrijks te missen. Hoewel ze niet minder intelligent, tevreden of fysiek gezond zijn dan anderen, vertonen ze niettemin geen belangrijke componenten in hun bewustzijn.
In de loop der jaren heb ik e-mails ontvangen van lezers die tot dezelfde conclusie zijn gekomen. Ze merkten dat sommige mensen vreemd eendimensionaal en leeg van binnen waren. Zo’n observatie is niet moeilijk te missen, maar moeilijk te rationaliseren, vooral in de moderne samenleving waar zoveel wordt gehersenspoeld met het idee dat we allemaal volledig gelijk zijn, dit concept is onrealistisch omdat het geen rekening houdt met functionele verschillen als gevolg van omgeving, genetica en de meeste belangrijke metafysische factoren.
Achtergrond
Het idee van lege mensen trof me voor het eerst in 1999 na veel onderzoek te hebben gedaan naar sociopaten en psychopaten, hun aandoening die medisch bekend staat als APD of ‘antisociale persoonlijkheidsstoornis’. Mijn interesse in het onderwerp groeide door jarenlang lijden van iemand waarvan ik later ontdekte dat hij alle kenmerken had van een sociopaat te zijn. Ongevoelig en zielloos zijn in verschillende bronnen beschreven, maar ik wist niet in hoeverre deze beschrijvingen waar waren. Ik zag een leegte in hun ogen en een zeer oppervlakkig bewustzijn van de essentie die aan het gedrag dat ze observeerden ten grondslag leek te liggen.
Uiteindelijk realiseerde ik me dat dezelfde aandoening aanwezig was bij een paar andere mensen die geen uiterlijke Soci pathische symptomen vertoonden, maar wier harteloosheid (ongevoeligheid) goed was gemaskeerd door oppervlakkige sociale aanpassing. Met andere woorden, wat de psychiatrie zou diagnosticeren als APD is een extremere, criminele, slordige manifestatie van de aandoening, alleen anders uitgedrukt in een bredere sociaal aanvaardbare en minder belastende context. Dit laatste kan de staat zijn voor de lege lichamen van mensen die in de bevolking zijn vertegenwoordigd.
Maar wat ontbreekt er precies aan hen? Het antwoord zal duidelijk zijn als we kijken naar hun gedeelde gedrag en bewustzijnskenmerken.
kenmerk
Hun gedrag is meestal oppervlakkig, egoïstisch, narcistisch, nuchter, roofzuchtig en materialistisch. Soms worden deze kenmerken gecamoufleerd door gepolijste sociale oppervlakkigheid, maar een geoefend oog zal deze vermomming oppikken. Ze missen individualiteit, onafhankelijk denken en zijn sterk bevooroordeeld in de richting van een kuddementaliteit. Hebben geen begrip van iets buiten het materiële rijk in de vijf zintuigen, en hebben geen interesse in metafysische zaken, behalve opzichtige accessoires om hun sociale imago te verbeteren.
Ze zijn ook totaal niet in staat tot empathie, geweten en vrijwillige opoffering. Niettemin kunnen ze, in aanwezigheid van andere mensen, doen alsof ze een effectieve uiting van bezorgdheid, lijden of altruïsme zijn met het oog op sociale manipulatie; bijvoorbeeld krokodillentranen om sympathie op te wekken, of iets aardigs doen voor een andere persoon alleen om ze schuldig te laten voelen en ze later te faken.
Een mentale scan van hun bewustzijn onthult iets interessants. Er is een zekere eenvoud, vlakheid en onverschilligheid voor hun essentie, zelfs wanneer hun intellect zeer ontwikkeld is. In tegenstelling tot andere mensen is hun bewuste energie meer diffuus, dof, onstabiel en amorf in plaats van constant, sprankelend, gekristalliseerd en geconcentreerd. Met andere woorden, hun geest is als zandkastelen in plaats van echt te zijn. Er is iets dierlijks en primitiefs dat hun lichaam leidt. Ze lijken bewust te zijn, zoals planten en dieren, maar zijn zich niet bewust van het zelfbewustzijn dat mensen hebben. Er is een essentieel verschil tussen bewustzijn en zelfbewustzijn.
Ontbrekend onderdeel
De ontbrekende factor moet iets zijn dat de entiteit zelfbewustzijn, wil en het vermogen geeft om transcendentale idealen te evalueren. Dit gaat verder dan de gebruikelijke fysieke factoren, zoals ontbrekende delen van de hersenen, gebrekkige genetica of opvoeding in armoede, omdat deze laatste slechts gebreken zijn in het apparaat en de software van een biologische machine, en hier is het probleem het besef hoe deze machine bedienen. Intuïtie of de waarneming van helderziendheid verhoogt het bewustzijn door metafysische factoren in te schakelen.
Hoe zullen we de hogere component van bewustzijn noemen die bij sommige mensen afwezig is? Gewoonlijk zou er een ziel zijn, maar dat heeft in het verleden te veel verwarring veroorzaakt. De toevallige lezer die de juiste definitie van ‘harteloosheid’ niet kent, zal bijvoorbeeld denken dat dit ‘totale ontbering van het bewustzijn’ betekent, terwijl het in feite ‘beroving van geïndividualiseerd bewustzijn’ betekent. Nee, ze hebben een soort ziele-energie om naar te leven, maar de ziel is niet doordrenkt met de hogere vonk van ware gevoeligheid en zelfbewustzijn.
Daarom zal ik deze hogere vonk “ziel” noemen en het als volgt definiëren: de ziel is de basis van geïndividualiseerd bewustzijn, waarvan het constante aspect haar ware zelf als één vertegenwoordigt, die ervaringen en spirituele wijsheid gedurende het hele leven verzamelt, de fysieke dood overleeft en blijft intact na reïncarnatie blijven groeien om zijn potentieel te vervullen. Hij is de goddelijke vonk, de zetel van de vrije wil, het holografische fragment van de Schepper dat in het centrum van ons ‘ik’-zijn verblijft, zodat we de innerlijke bewuste waarnemer zijn die in staat is om zelfs onze eigen zelfobservatie te zien.
Niet alle mensen lijken een ziel te hebben. Daarom missen ze zelfbewustzijn, individualiteit, wijsheid, empathie, creatieve intelligentie of geweten.
Bovendien is het feit dat deze hypothese ondersteunt, dat, zoals hieronder zal worden besproken, er een compleet gebrek is aan lotsbestemming, synchroniciteit, symbolische dromen, spirituele lessen, zielsontwikkeling en karma in hun leven. Het is te verwachten dat er niets blijvends aan hen is dat de dood zal overleven en hen zal reïncarneren, omdat alleen de ziel het kan krijgen.
Zonder ziel zijn het slechts tijdelijke wezens wiens bewustzijn zich kort voor de geboorte vormt en kort na de dood oplost. Als dat zo is, dan zijn de spirituele levenslessen voor hen zinloos, de karma’s van eerdere incarnaties bestaan niet, ze hebben geen chaperonne hoger Zelf, noch hebben ze een echte interesse in alles wat een specifiek doel dient buiten hun huidige sterfelijke bestaan. . Daarom moet van hen worden verwacht dat ze bijzonder materialistisch, nuchter en alledaags zijn in hun ambities; dit wordt ook bevestigd door waarnemingen.
Hoe kunnen we dit alles beter begrijpen? Door de verschillende elementen te begrijpen en hoe ze de totaliteit van het zijn vormen, kunnen we veel overeenkomsten en verschillen zien tussen spirituele en zielloze mensen.
Naast de geest zijn de andere componenten lichaam en ziel. De ziel is een niet-fysieke energetische interface tussen lichaam en geest. Occultisten hebben de ziel verdeeld in een etherisch en astraal lichaam. Deze “lege” mensen hebben lichaam en ziel, maar geen geest. Op deze manier wordt het duidelijk dat ze een soort van bewuste energie hebben, maar geen vaste kern hebben die continu is door incarnatie.
De ziel bestaat uit twee componenten, het etherische en het astrale. Het etherische element is de kwantumveldverstoring die het fysieke lichaam entropisch desintegreert. Of om het simpel te zeggen, het is de levensenergie die ervoor zorgt dat het lichaam aftakelt. De astrale component is abstracter en immateriëler. Het fungeert als een zetel van bewust ervaren gevoelens en passies. Gevoelens zijn niet alleen een chemische reactie in de hersenen, noch zijn het abstracte gedachten in de geest. Het is eerder levende energie die zich ergens tussenin bevindt, en de bufferzone tussen totale lichamelijkheid en totale fitheid is de astrale component van de ziel.
Fysieke en spirituele invloed op de ziel
De ziel die het lichaam en de geest bewoont, is hun bemiddelaar en hangt van beide kanten af. Het gaat over de organisatie en het functioneren in overeenstemming met de impulsen van geest en lichaam. Het astrale lichaam zal bijvoorbeeld ook reageren op een chemisch medicijn dat een gevoel van euforie door het lichaam veroorzaakt, en de geest zal gewillig (vrijwillig) een subliem gevoel van spirituele vreugde oproepen, hoewel het effect op het astrale niet identiek is.
Evenzo kan het etherische lichaam zijn structuur veranderen door een fysiek trauma aan het lichaam, of door een blokkade of afwijking in het astrale lichaam, waardoor zijn invloed naar het etherische niveau verschuift. De ziel wordt beïnvloed door lichaam en geest, en hun effecten blijven (slepen) in de ziel, zoals thee die nog steeds in een glas circuleert nadat het mengen is voltooid. Daarom zei ik dat het ego op zowel de neurale als de etherische apparaten werkt. Ondanks zijn fysieke oorsprong, geeft het ego een impuls aan zijn conditionering om etherisch te zijn.
Gevolgen van geen ziel
Overweeg met dit in gedachten wat er gebeurt als iemand een lichaam, ego en ziel heeft, maar geen geest heeft. Allereerst zal al zijn make-up het resultaat zijn van materiële factoren zoals genetica en het milieu. De zetel van zijn schijnbare intelligentie zou het ego zijn. En zonder het tegenwicht van de geest, zal een koning heersen in zijn ego. Dus, in overeenstemming met de functie van het ego, zal zo’n persoon volledig toegewijd zijn aan materialistische en sociale overleving.
Merk op dat spirituele mensen die zich bewust zijn van hun spirituele impulsen vaak weloverwogen keuzes maken die geen financiële, sociale of egoïstische winst dienen, die tegen de verwachtingen ingaan die verder gaan dan de principes van de darwinistische evolutie en alleen spirituele doeleinden dienen. Dergelijke impulsen zijn afwezig bij zielloze mensen, ze zijn volledig geoptimaliseerd om te overleven in de fysieke wereld. Zonder geweten, empathie of een interne strijd tussen het ego en de geest, trekken ze hen terug, zodat ze sneller en gemakkelijker succes kunnen behalen in hun seculiere omgeving, ongeacht de kosten voor anderen.
Om uw metafysische verschillen beter te begrijpen, moet u eens nadenken over wat er gebeurt met spirituele en zielloze mensen na de fysieke dood.
Genestelde geest en ziel in elkaar verlaten samen het fysieke lichaam. Na verloop van tijd valt de etherische zielscomponent uiteen, waardoor alleen de geneste geest in het astrale lichaam overblijft. Het astrale lichaam valt dan ook uiteen. De ontbinding van het etherische en astrale lichaam, of de ontbinding of scheiding van de ziel, staat in de esoterische christelijke traditie bekend als de tweede dood. De bevrijde geest reist vervolgens naar het hiernamaals voordat hij opnieuw wordt gereïncarneerd.
reïncarnatie
Reïncarnatie veronderstelt dat een geest een nieuwe ziel om zich heen schept en vervolgens een nieuw fysiek lichaam binnengaat. In volgende incarnaties beïnvloeden talenten, aanleg en disproporties verworven uit eerdere incarnaties de nieuwe incarnatie.
Voor zielloze mensen begint het leven als volgt. Terwijl het lichaam van de foetus in de baarmoeder wordt gevormd, wordt de zielsvorm voor het eerst verzameld als zand op een strand in de vorm van een kasteel en voegt zich bij het lichaam. Deze verbinding creëert een basisbewustzijn. Na de geboorte wordt zo iemand door een gebrek aan spirit niets meer dan een product van genen en de omgeving. Zonder een spiritueel tegenwicht worden biologische driften en sociale programmering hun belangrijkste drijfveer voor het leven.
Na de fysieke dood evacueert hun ziel het lichaam, mogelijk met een trage ego-afdruk, en na verloop van tijd desintegreert het en wordt geabsorbeerd in het meer van energie waaruit het is geschapen. Geen van hun identiteiten zal overleven. Voor mensen zonder geest is dit leven er maar één van. Vormt zich bij de ingang en lost op bij het verlaten van het lichaam. Het kan niet anders als ze de kern van het geïndividualiseerde bewustzijn missen.
Daarom hebben alle spirituele mensen een reden voor de continuïteit van zijn of haar incarnaties, die ontbreekt in het leven van mensen zonder ziel. Mensen zonder ziel hebben bijvoorbeeld geen levenslessen en spirituele leerervaringen nodig. Wat zou het doel van de wetenschap zijn als alles na de dood zou verdwijnen? Dat is de reden waarom mensen zonder ziel degenen zijn die geen spirituele lessen kunnen nemen, niet kunnen profiteren van de spirituele beproevingen van het leven, niet kunnen doorgeven wat ze hebben gewonnen naar hun volgende incarnaties. Ze hoeven zich geen zorgen te maken over lessen in nederigheid, empathie, mededogen, begrip of vergeving. In plaats van te veranderen zoals andere spirituele mensen door spirituele rijping in het leven, veranderen ze alleen in de zin dat ze beter aangepast zijn aan het leven door conditionering. Bijvoorbeeld, terwijl pittige individuen de dwaling van hun weg kunnen inzien en nederigheid kunnen ontwikkelen,
Karma
Karma is een andere metafysische factor die afwezig is in het leven van zielloze mensen. Er zijn veel misvattingen over karma, dus laat me eerst mijn begrip uitleggen, voordat ik laat zien hoe het ontbreken ervan het leven van een zielloos persoon beïnvloedt.
Karma (negatief type) is eenvoudig een spirituele schuld of onevenwichtigheid die is verworven door iemands vrije wil of door anderen te schenden. Schending van onze vrije wil is wanneer we een keuze maken tijdens een onbewuste staat, evenals wanneer we ons identificeren met het ego en handelen naar onze impulsen die een keuze schenden die gemaakt is tijdens een meer spiritueel nuchtere staat.
Bij schending van de vrije wil, betreurt de hogere geest die verband houdt met het bewustzijnsaspect de fout en verplicht hij deze te corrigeren, zelfs als het kleinere ego-gerelateerde aspect het probeert te negeren. Karmische onbalans trekt dan ervaringen aan die een les leren om onwetendheid in dit leven of het volgende te corrigeren. De les is universeel en vereist niet de herinnering aan de oorspronkelijke keuze die het veroorzaakte, het gaat er alleen om de les te begrijpen. Karmische ervaring zelf is geen oordeel maar een les, daarom kan karma soms worden verlicht door vooraf te kiezen voor begrip en vergeving zonder dat je hard hoeft te leren door ervaring.
Maar zonder geest is er geen echte vrije wil en geen echte les om van te leren. Daarom hebben de zielloze geen karma en leven ze in plaats daarvan volgens de wet van het toeval en de wetten van de jungle. Terwijl een soulvolle individualiteit kan worden geboren met karmische belemmeringen, voor degenen zonder ziel zullen deze moeilijkheden strikt een kwestie van toeval of erfelijkheid zijn en weinig metafysische doeleinden dienen. Hetzelfde geldt voor de tijdframes en de manier waarop ze sterven; terwijl spirituele mensen hun leven losjes kunnen plannen voor Incarnatie, en in dit scenario zullen ze sterven, sterven zielloze mensen volgens willekeurige omstandigheden, zonder doel of betekenis, tenzij hun dood een belangrijke rol speelt in het pre-incarnatiescript van de spirituele individualiteit.
factoren
De resterende ontbrekende factoren zijn significante symbolische dromen, synchroniciteit, hogere intuïtieve signalen en hun persoonlijke bestemming. Mensen zonder ziel ervaren er niets van omdat ze dat niet kunnen en niet nodig hebben. Dit zou duidelijk moeten zijn bij het begrijpen van de rol van de geest en bij het werken aan duidelijkheid.
Betekenisvolle dromen worden voornamelijk gebruikt om mensen te waarschuwen met spirituele onevenwichtigheden die gecorrigeerd moeten worden, mensen zonder ziel hebben zulke boodschappen niet nodig. Zonder een solide persoonlijkheidskern hebben ze niet het “Hogere Zelf”, wat de perfecte manifestatie is van de toekomst van de geest die teruggaat in de tijd om zichzelf uit te breiden in het lineaire verleden. En zonder het Hogere Zelf hebben ze geen innerlijke intuïtie om leiding geven en het leven beschermen. Dus, terwijl de geest van een persoon in bijna de werkelijkheid een gril van synchroniciteit en flexibiliteit kan ervaren om hem te redden van een vroegtijdige dood, vergaat een zielloze persoon die dergelijke leiding en bescherming mist bij toeval.
Verschillen tussen chakra’s van mensen met een ziel en ‘leeg’
Er is ook een verschil tussen mensen met en zonder ziel in hun chakra’s. De chakra’s zijn vortex-energiecentra die de ziel met het lichaam verbinden en de geest en het lichaam via de ziel verbinden. Elk centrum is positioneel uitgelijnd met de belangrijkste klieren in het fysieke lichaam, en elk heeft een andere gedragsfunctie.
De lagere chakra’s worden geassocieerd met gedragsaspecten als fysieke instincten, seksuele impulsen, basisemoties, persoonlijke kracht en intellectuele activiteit. Iedereen heeft ze. Zonder de ziel hebben ze echter de hogere chakra’s niet nodig, dat wil zeggen het hart, de kruin en het derde oog, omdat dit degenen zijn die alleen verbinding maken met de geest.
Het hartchakra, het centrum van hogere emoties zoals mededogen, empathie en spiritualiteit, mist het “zielloze” omdat er geen geest in hen is die met deze emoties geassocieerd kan worden. Het kruinchakra, waardoor er een hoger intuïtief begrip, originaliteit en creativiteit is, en verbinding met de manifestaties van objectieve waarheid, ontbreekt ook in hen. Het derde oog chakra, gelegen tussen de wenkbrauwen, wordt meestal gebruikt om fenomenen en concepten buiten het materiële rijk waar te nemen, en zielloze mensen zijn beperkt tot de wereld van de vijf zintuigen en hebben dat niet nodig.
Bijgevolg is een ander verschil tussen degenen met en zonder ziel dat de eerste alle zeven chakra’s heeft, en de laatste de drie hogere, hart-, kruin- en derde oogchakra’s ( 5 -noten) mist. Dit draagt nog meer bij aan intuïtieve waarneming, of helderziendheid, waar zielloze mensen van binnen plat en onverschillig zijn, hoe geanimeerd aan de buitenkant ook, omdat hun etherische spectrum of auratrillingen bepaalde kleuren missen en daarom een lagere algehele resolutie hebben.
Alle bovenstaande conclusies volgen uit één eenvoudig postulaat: dat sommige mensen geen geest hebben en daarom de hogere chakra’s missen. Als we nader bekijken wat dit betekent, kunnen we begrijpen hoe dit postulaat het volledige scala aan observaties verklaart met betrekking tot de zogenaamde “Lege” mensen.
Verschillen tussen “lege” en geestelijk slapende mensen
Op dit punt vraag je je misschien af wat het verschil is tussen mensen die ‘leeg’ zijn en mensen die geestelijk in slaap zijn of gewoon onvolwassen zijn. Ze kunnen tenslotte zowel nuchter zijn in hun doelen als volledig verstrikt raken in de “Matrix” -illusie. Beide groepen zijn zich niet bewust van dromen en synchroniciteit, noch zijn ze empathisch. Er zijn bijvoorbeeld negatieve mensen die volledig worden beïnvloed door hun ego en externe duistere krachten die gewelddadige misdaden en zelfs moorden kunnen plegen zonder met de ogen te knipperen. Ze zijn niet allemaal “leeg”. Maar eigenlijk zijn ze allemaal verstoken van de invloed van de geest op dit onmenselijke gedrag. Sommigen hebben geen geest, en anderen hebben het slapend.
Het verschil is dat een persoon die een ziel heeft maar infantiel/slaperig is, nog steeds een verborgen spiritueel potentieel heeft. Dus het heeft nog steeds, in kleine hoeveelheden, de aanwezigheid van de hierboven genoemde spirituele factoren en dynamiek. Hij kan nog steeds de gevolgen ondervinden van de karmische schuld veroorzaakt door domme keuzes, kan nog steeds symbolische dromen hebben die zijn spirituele onevenwichtigheid in het leven proberen te waarschuwen, zelfs als hij ze negeert, kan nog steeds synchrone hulp ervaren bij het vormgeven van zijn leven door middel van kansen, ook al kan hij dat niet bemerk het.
Lege mensen
Lege mensen hebben dit potentieel niet volledig. Ze kunnen niet geestelijk groeien. Deze verklaring is geen theorie, maar een pijnlijke les in het observeren van te veel van deze mensen die nooit tekenen van ontwikkeling of evolutie hebben getoond, hoeveel hulp en mogelijkheden voor verbetering ze ook hebben gekregen. Ze zullen zich op zijn best aanpassen, maar meer door conditionering en berekening dan door daadwerkelijk begrip.
Er is ook nog een ander belangrijk verschil. De geest heeft een leven dat geschikt is voor zijn eigen spirituele behoeften.
Er is dus overeenstemming tussen spirituele volwassenheid en het soort leven. De geesten van kinderen leiden een hard leven omdat hun basisbestaan alles is wat ze nodig hebben. Ondertussen bestaan ’lege’ mensen onafhankelijk van het leven, geleid door omstandigheden en hun eigen sluwheid, wat kan betekenen dat ze bedelaars zijn van de uitvoerende corporatie. Zonder de beperkingen die zijn vastgesteld door spirituele behoeften, hebben de ‘lege’ mensen geen spirituele grenzen of geen leerplan voor de structuur van hun leven. En daarom zijn ze niet allemaal louter geestelijk in slaap of infantiel, want er is een klasse van mensen (met een ziel) die dezelfde onverschilligheid in hun ogen delen, ongeacht hun levensstijl, hun sociale status, hun intellectuele bekwaamheid en hun fysieke verschijning.
Het is niet de moeite waard om van ons pad af te dwalen om te proberen te herkennen wie ongevoelig is, omdat we in sommige gevallen waarschijnlijk sommige kanten van paranoia afwegen. Het gedrag van lege mensen is een subset van spiritueel gedrag, alleen het karakteristieke unieke gedrag van spirituele mensen maakt hun snelle en betrouwbare identificatie mogelijk, en alleen degenen die er zeker van zijn dat ze de geest hebben. Laten we dus op zoek gaan naar degenen die hun geest manifesteren, wat het vaakst gebeurt wanneer we individualiteiten vinden die op soortgelijke golven uitzenden. Je zult leven in hun ogen voelen, heldere en unieke energie in hun woorden, en originaliteit en onafhankelijkheid in hun denkprocessen.