Biologische oorlogsvoering
In september 2001 verklaarde Sir William Stewart (microbioloog en wetenschappelijk hoofdadviseur van de Engelse regering van 1990 tot 1995):
“Er zijn mensen die zeggen: de Eerste Wereldoorlog was chemisch. De tweede was nucleair. En de derde – God verhoede – zal biologisch zijn”.
Wat Sir William Stewart natuurlijk niet zei, is dat de Derde Wereldoorlog in 1954 begon.
Over deze stille oorlog gesproken , het heeft het karakter van een biologische oorlogsvoering. “Stille wapens” zijn biologische wapens, in de brede zin dat ze de vitaliteit, de keuzes, de mobiliteit van de leden van een samenleving, hun bronnen van fysieke en sociale energie, evenals hun fysieke, intellectuele en emotionele sterke punten en zwakke punten.
Maar er zijn ook biologische wapens in enge zin, dat wil zeggen, bewapende ziekteverwekkers (microben, virussen, enz.).
In 1997 kwam een groep Amerikaanse academische wetenschappers bijeen om te praten over “de dreiging die uitgaat van de ontwikkeling en het gebruik van biologische agentia”, en het risico van biologische oorlogvoering met genetisch gemodificeerde ziekteverwekkers.
Deze wetenschappers groepeerden de potentiële genetisch gemodificeerde pathogenen in zes brede categorieën:
- Binaire biologische wapens
- Gemanipuleerde genen
- Gentherapie als wapen
- Stealth-virussen
- Ziektes bij het wisselen van gastheer
- Geplande ziekten
Merk op dat de biotechnologie toen al de mogelijkheid had om genetisch gemodificeerde agentia te produceren en op te slaan. Er waren zelfs geruchten dat biologische agentia gericht waren op specifieke etnische groepen.
Zowel de wetenschappelijke gemeenschap als de overheidsinstanties waren ervan overtuigd dat genetisch gemodificeerde ziekteverwekkers de “volgende generatie” van biologische strijdmiddelen zouden zijn.
De biotech revolutie stond nog in de kinderschoenen, maar de prestaties waren al indrukwekkend en voorspelden een controversiële toekomst. Zoals alle wetenschap/technologie is biotechnologie een tweesnijdend zwaard – het kan voor goed of slecht worden gebruikt.
Ondanks de potentieel gunstige effecten heeft biotechnologie de productie en het gebruik van biologische wapens mogelijk gemaakt, die zowel kunnen worden gebruikt als “balancers” in een asymmetrische oorlog en als de belangrijkste slagkracht in een niet-verklaarde of “stille” oorlog.
Van de zes bovengenoemde categorieën zijn de drie het meest relevant voor wat we vandaag ervaren.
Gentherapie als wapen
Gentherapie is een revolutionaire methode voor de behandeling van genetische ziekten, door het vervangen van ontbrekende genen of het vervangen (of inactiveren) van defecte genen.
In het kort wordt de volgende procedure gevolgd:
Een (in het laboratorium gemaakte) functionele kopie van het ontbrekende of defecte gen wordt ingebracht in een vector/transporteer (meestal een gemodificeerd/geïnactiveerd adenovirus), die het naar de cellen van de patiënt transporteert en het in de celkern laat intrekken. Zo wordt de ordelijke productie van het noodzakelijke eiwit hersteld. Het doel van de behandeling is om een blijvende verandering in de genetische samenstelling van het individu te bewerkstelligen.
Met andere woorden, we hebben het over interventies en veranderingen in het menselijk DNA. En hier ligt de gevaarlijke val:
Gentherapie kan worden gebruikt om pathogene genen te introduceren. Het kan dus worden bewapend.
DNA
De belangrijkste categorieën van onze cellen zijn drie:
- Somatische cellen
- stamcellen
- Kiemcellen
Terwijl veranderingen in het DNA van somatische cellen alleen de persoon die gentherapie ondergaat beïnvloeden en niet worden doorgegeven aan hun nakomelingen, kunnen veranderingen in het DNA van geslachtscellen worden geërfd door toekomstige generaties.
Al aan het begin van deze eeuw werd het genetisch gemodificeerde vacciniavirus (een pokkenvirus) gebruikt als vector om genen in zoogdiercellen in te brengen en om een vaccin te produceren (oraal ingenomen) om rabiës te voorkomen.
En dit betekent dat er sindsdien de mogelijkheid is geweest van soortgelijke “vaccinatie” van mensen om bepaalde ziekten te bestrijden/voorkomen of om genen in cellen te introduceren.
De ‘donkere’ kant van gentherapie ligt dus voor de hand. Zeker nu de biotechnologie zich in een onvoorstelbaar tempo ontwikkelt.
Als wetenschappers in 2000 in staat waren om zeer dodelijke stammen van het muizenpokkenvirus te creëren die zelfs met pokken gevaccineerde muizen doodden, of een kwallengen in een vrouwelijk Rhesus-aap-ei in te voegen en een genetisch gemanipuleerde primaat te produceren, stel je dan voor wat ze vandaag kunnen bereiken.
Tot rechtvaardiging van ons “samenzweringstheoretici” is toegegeven dat vaccins tegen het virus dat verantwoordelijk is voor de huidige “pandemie” een soort gentherapie zijn.
Stealth-virussen
Dit zijn genetisch gemodificeerde virussen, die het menselijk genoom worden ‘gesmokkeld’ en inactief blijven totdat ze een… extern activeringssignaal ontvangen en ziekte veroorzaken.
We hebben het over een potentieel perfect biologisch wapen.
Er is al lang een “samenzweringstheorie” in kringen van “samenzweringstheoretici” die wil dat 5G de rol speelt van een extern triggersignaal.
Geplande ziekten
Reeds aan het einde van de vorige eeuw was de biotechnologie in staat om de symptomen van een hypothetische ziekte te voorspellen en in het laboratorium de ziekteverwekker te creëren die die ziekte zal veroorzaken.
Bovendien maakt de kracht van computersystemen het tegenwoordig mogelijk om de verspreiding van een hypothetische ziekte te simuleren en het waarschijnlijke aantal infecties en sterfgevallen als gevolg van die ziekte te voorspellen.
Gemanipuleerde ziekten kunnen het immuunsysteem verstoren, kankerverwekkende proliferatie van bepaalde cellen veroorzaken, leiden tot auto-immuniteit, enz.
Terwijl aan het begin van de “pandemie” wetenschappers verzekerden dat het virus een natuurlijke oorsprong had, is nu de overtuiging dat het in een laboratorium is vervaardigd/aangepast, bijna dominant – de strijd gaat nu over de identiteit van de fabrikanten en de meesterbreinen. Daarom kan Covid worden beschouwd als een ontworpen ziekte.
Bedenk dat John Hopkins, Het world economic forum en de Bill & Melinda Gates Foundation op 18 oktober 2019 een simulatie uitvoerden van een hypothetische pandemie die veel elementen gemeen had met de pandemie die anderhalve maand later uitbrak.
Biologische oorlogvoering is helaas geen toekomstige mogelijkheid, maar een bijna dagelijkse realiteit.