Wanneer zal de economie instorten?
Vroeger dachten we dat na de economische crisis het herstel van de economie komt, dus we moeten ons aanpassen aan de nieuwe omstandigheden en wachten. Ieder van ons hoopt dat de crisis ons niet zal treffen of dat we ons op deze situatie kunnen voorbereiden, maar deze keer zal alles anders zijn.
Niemand kan zich verbergen voor de dreigende ineenstorting, zelfs niet in het meest ontwikkelde land, met genoeg geld en een goedbetaalde baan. Het maakt niet uit of je het hoofd van het bedrijf bent, de eigenaar van het bedrijf, of je bent een coole specialist, deze crisis gaat niemand voorbij.
In een marktmodel van de economie moet de hoeveelheid goederen en diensten in evenwicht zijn met de geldhoeveelheid. Als er meer geld is en ze niet worden voorzien van een massa goederen, dan worden ze gewoon afgeschreven, wat leidt tot een stijging van de prijzen voor alle goederen en diensten. Het is bekend dat van het Amerikaanse Federal Reserve System van 2007 tot 2010 $ 16,1 biljoen aan rentevrij krediet werd gedrukt en verdeeld onder de grootste Amerikaanse banken (ter vergelijking: het Amerikaanse BBP in 2010 was $ 14,58 biljoen, en de totale staatsschuld was meer dan $ 15 biljoen).
Tijdens de pandemie werd meer dan 5,9 biljoen dollar gedrukt in de VS en 2,5 biljoen euro in Europa. Deze geldinjecties leidden tot inflatie, een daling van de koopkracht van de bevolking en een scherpe stijging van de prijzen.
In een poging de inflatie te beteugelen, verhogen de nationale banken van landen de rentetarieven. Dit betekent dat de kosten van alle leningen duurder worden voor zowel bedrijven als consumenten in elk land. Deze situatie komt bovenop de kritieke groei van de wereldschuld. In 2021 stortte de wereld zich in een schuldencrisis en nu in 2022 bedraagt de wereldwijde schuld 305 biljoen dollar (348% van het wereldwijde bbp).
De buitenlandse schulden van ontwikkelde landen zijn goed voor twee derde van deze schuld. De belangrijkste stijging van de schuld deed zich voor in de Verenigde Staten en China. In China veroorzaakte dit een hypotheekcrisis, die de economie van het land heeft geschokt. 30% van de hypotheken zijn oninbare schulden die nooit zullen worden terugbetaald. Chinese ontwikkelaars vernietigen hele blokken nieuwe gebouwen, omdat de kosten van nutsvoorzieningen voor onverkochte appartementen bij de nieuwe bouwers liggen, en dit is zeer onrendabel.
De groei van schulden en inflatie heeft een zeer sterke impact op de economieën van landen. Door de stijgende rente moeten landen meer betalen aan staatsleningen. Dit betekent dat onze belastingen, dat wil zeggen ons geld, niet zullen gaan om ons leven, sociale uitkeringen, medicijnen, onderwijs te verbeteren, maar naar het Internationaal Monetair Fonds, de Wereldbank en andere financiële organisaties waarvan ons land leningen heeft afgesloten.
De economische crisis blijft toenemen als gevolg van de geopolitiek die de energiecrisis over de hele wereld heeft uitgelokt. De wereldeconomie zit in een neerwaartse spiraal. De economische crisis in 2022 leidde tot stagflatie, en dit zal alleen maar erger worden, dat wil zeggen, tegen de achtergrond van snelle inflatie zullen de prijzen voor goederen en producten aanzienlijk blijven groeien, de productie zal dalen, het zal buitengewoon moeilijk zijn om werk te vinden, en de lonen zullen dalen, door een tekort zullen veel goederen en producten beginnen en sommige zullen volledig verdwijnen. Dit zal leiden tot hongersnood, stroomuitval en brandstoftekorten.
Armoede is de norm in onze wereld van vandaag. Volgens de Wereldbank leeft bijna de helft van de wereldbevolking (46%) van minder dan 5,5 dollar per dag – dat is 165 dollar per maand. Voor dit bedrag moeten mensen zichzelf niet alleen voorzien van voedsel, maar ook betalen voor nutsvoorzieningen, huur, benodigdheden en medicijnen kopen.
Maar zelfs als we de meest ontwikkelde landen nemen, zullen er ook enorm veel armen zijn. In de VS leven 50 miljoen (16,6% van de totale bevolking) onder de armoedegrens, in het VK – 14,5 miljoen (21,6%), in Duitsland – 13,8 miljoen (16,48%), in Japan – 20 miljoen (16%) .
Ondanks het feit dat deze landen de meest ontwikkelde economieën hebben, heerst er kinderarmoede. Dienovereenkomstig, als een kind in een arm gezin is geboren, heeft hij niet de mogelijkheid om goed onderwijs, kwaliteitsmedicijnen of huisvesting te krijgen.
De paradox van het consumentenformaat is dat er in zo’n samenleving een enorme hoeveelheid middelen en geld is, maar dat deze niet beschikbaar zijn voor de meerderheid van de bevolking. 70% van de bevolking leeft in armoede, terwijl 1% van de bevolking meer kapitaal bezit dan alle andere mensen op de planeet, en zelfs tijdens een crisis blijft hun kapitaal groeien. Dus de rijken worden rijker, de armen armer.
De essentie van het consumentensysteem zelf is dat sommigen rijker worden ten koste van de verarming van anderen, dat wil zeggen dat er altijd eigenaren moeten zijn en degenen die voor deze eigenaren werken. Zo’n economie werkt niet anders – sterker nog, dit is dezelfde vorm van slavenhouders waarvan we dachten dat we er vanaf waren. Het economische systeem zelf is zo ontworpen dat het zelf crises veroorzaakt, sommige mensen in de schulden drijft en anderen boven alle anderen verheft. Tegelijkertijd is er een enorme hoeveelheid middelen en geld, maar ze behoren tot deze 1% van de rijkste mensen op aarde.
Momenteel dekken regeringen nog steeds de kosten van de wederopbouw van de verwoesting door aard veranderende rampen, onder meer door middel van grote langlopende leningen, maar er komt een moment dat ons financiële systeem niet langer in staat zal zijn om te voorzien in de kolossale vernietiging die zal plaatsvinden in de toekomst.
Op de grafiek zien we voorspellende schattingen van een toename van het aantal aardbevingen in de komende jaren. Daarom wordt, vanwege de toename van klimaatrampen, de ineenstorting van de wereldeconomie al in 2030 voorspeld.
Het mondiale bbp zal dus niet snel alle verliezen kunnen dekken. In feite zouden we 6-7 jaar kunnen hebben, en dan zullen deze processen alleen maar erger worden en zullen we geen oplossing kunnen vinden in het moderne model van de economie. Het is als het dichten van gaten in een zinkend schip.
Naar onze mening is het consumentenformaat van de samenleving waarin we leven allang uitgeput. Het model van het economische systeem dat nu werkt, is schadelijk voor het voortbestaan van de hele mensheid.
Op dit moment is het zelfbewustzijn van mensen nog niet klaar voor gelijkheid. En als er een onvoorwaardelijk inkomen wordt ingevoerd, dan zullen er zeker veel individuen zijn die meer willen en zullen proberen te krijgen, onder meer door misleiding en uitbuiting van andere mensen. Dat is de aard van de mens!