Story off my life

 

Fotograag Nadine Fiedler, Model Didi de Vries Beverwijk
Fotoshoot by Nadine Fiedler 2012 te Beverwijk

Hoeveel kan een mens aan?

Hemelse vader nu ik je leer kennen en ik eindelijk begin te begrijpen waarom mijn leven zo zwaar moest zijn.. dat dit het pad moest zijn die ik moest belopen

Het gevoel jarenlang opgesloten te zijn en niet mezelf hoe ik zou willen kunnen zijn.

In de thuissituatie nooit begrepen te worden.. Ze aangaven je bent anders waardoor we niet weten hoe we met je om moeten gaan en ik alleen maar geliefd wilde worden thuis.. Dat gevoel nooit te hebben gehad omdat ik nooit begrepen werd.

Hele familie werd ik niet begrepen, alsof ik niet goed was, en ze mij altijd raar aankeken en alsof ik dat als kind niet doorhad, als kind zijnde heb ik dat heel vaak dus aangevoeld en gezien. Het was echt een hele nare tijd mijn kindertijd en jeugd.

Waarom moest ik anders zijn? Waarom werd ik niet begrepen. Het was als kind zijnde echt heel naar om in zo een situatie te moeten leven en je het gevoel hebt dat je er letterlijk alleen voor staat..

Eigen wereld

1989

Ik leefde ook hierdoor altijd in een eigen wereldje.. Een eenzaam eigen wereldje want dat was het zeker in mijn leven.

En dan de ouderverstoting waardoor ik mijn vader ook niet meer in mijn leven had. Elk kind hoort op te groeien met beide ouders, ook al zijn ze uit elkaar..

Pesters

Thuis nooit begrepen worden en dan op school vanaf groep 6 tot en met de 2de middelbare school flink gepest te worden waarom? Ik heb een flinke pigmentvlek in mijn nek, en bij mijn oor en voorhoofd en ze kinderen gingen mij daarom treiteren en gaven aan dat ik mij niet goed schoonmaakte.. Het waren vreselijke tijden.. Waarom kon mijn leven nooit eens normaal zijn..

Gelukkig 3de jaar een andere school en daar was het gelukkig goed en werd ik niet gepest, alleen door de thuissituatie verliep school ook niet goed en spijbelde ik meer dan dat ik op school was. Was ik op school dan had ik nooit mijn huiswerk af en lette ik ook niet echt op en haalde dus behoorlijk slechte cijfers.

Zo weet ik nog dat ik al van die school af was en dat ik 1 van de Pesters tegen kwam op straat en dat ze mij achterna gingen fietsen en mij nog even onder gingen spugen..  ook toen ik nog op de school zat waar het treiteren behoorlijk was werd ik ook achterna gezeten op de fiets om mij angst aan te jagen..

School

School boeide me ook nooit eigenlijk en op de basisschool groep 4 en 5 die juffrouw gaf altijd aan dat ik hoe het toen verliep wel havo zou kunnen doen, die was altijd positief over mij en dat liet ze ook zien aan mijn moeder..  Alleen toen de pesterijen begonnen werd dat dus minder en ja vooral geschiedenis haalde ik vaak een 2 of 3.. Alsof mijn gevoel altijd al aangaf dat dit geen waarheid was wat ons geleerd werd..

Nu vele jaren later snap ik waarom ik nooit echt meer mijn best gedaan heb op school, want bijna alles wat we geleerd hebben komt van de cabal af, die de leugens blijven verspreiden en we vele leugens ook moeten blijven leren, zodat je niet beter weet wat de echte waarheid is..

Examenjaar

Het 4de jaar halverwege moest ik het huis uit en ineens bij mijn vader gaan wonen die ik jarenlang niet gezien heb en hij was toch dood en was toch agressief? en nu leeft hij weer en hij eigenlijk een vreemde voor mij was, nadat ik hem vele jaren niet meer had gezien.. Een paar weken daar gewoond en toen terecht gekomen op straat, leger des heils en crisisopvang en daarna een kindertehuis totdat ik 18 werd en weg moest omdat je volgens de wet volwassen bent..  ondertussen met school gestopt, heb misschien paar weken op een nieuwe school gezeten in Den Haag.. Had gelukkig wel een baan toen in een supermarkt gevonden en kan daar uiteindelijk fulltime aan de slag.. Het maakte niet uit waar ik woonde, elke dag was ik op tijd op het werk en had ik het naar mijn zin..

Mijn verhaal op rtlnieuws

Telegraaf

 

Parool

Verhuizing

Dit was 2005 denk ik..

 

2 jaar heb ik in Den Haag gewoond van 2002 tot 2004 en toen wilde ik weer naar mijn oude buurt waar ik vandaag kwam en ben toen naar kamers gegaan.. 2 jaar lang heb ik op kamers gewoond.. en kreeg ondertussen een relatie en ben toen ook samen gaan wonen met mijn ex bij zijn ouders in huis.. 1,5 jaar een relatie gehad en toen was dat ook weer voorbij en kwam ik tijdelijk bij mijn moeder te wonen wat helaas weer niet goed verliep en uiteindelijk kreeg ik een eigen woning in Heemskerk.

 

Hier in Heemskerk werd ik erg depressief en als ik dus terug in mijn jeugd kijk, was ik al vanaf kinds af aan depressief vanwege alles wat ik heb meegemaakt.. Ook al liet ik dat niet aan de buitenwereld zien, want ik verborg het altijd… en als je goed keek naar mij was het wel te zien..  Ik was ook nooit iemand die toen om hulp vroeg en wilde alles altijd zelf oplossen…  en helaas kan je niet alles zelf oplossen..

Flatje

Had een klein flatje in Heemskerk wat doordat ik niet voor mijzelf op kwam werd dat in beslag genomen door zware criminelen..  dik 3 maanden hadden ze mijn huis in beslag genomen en was zo erg dat ik niet eens in mijn eigen straat mocht komen en alles werd in de gaten gehouden en zelfs op mijn werk waar ik toen werkte hielden ze mij in de gaten.. Werkte toen in een supermarkt in Haarlem en als ze in de winkel kwamen was ik zo bang dat ze een kogel door mijn hoofd zouden schieten als ze er waren…  De angst was behoorlijk die tijd.. Ik woonde toen bij een vriendin in zodat ik niet op straat stond zeg maar..

Elke dag werkte ik gelukkig zodat ik afleiding had zeg maar, ook al was het af en toe naar als ze in de winkel waren om te kijken of ik dus niks aangaf..  Ik vroeg wel in die periode veel rustgevers via de huisarts en ik was altijd wel verbaasd dat ik dat toch weer kreeg en het elke keer weer bij de apotheek klaar lag.

Woning

Uiteindelijk kreeg ik mijn eigen woning weer terug, maar nadat ik dat dus had overkomen wilde ik daar ook niet lang meer in wonen en ik ook bang was dat er dus iemand zo in mijn huis kon staan wat dus ook 1 nacht was overkomen dat er iemand in mijn slaapkamer stond.. dus zo veilig was het niet meer en de opmerking van mijn moeder van doe je toch een touwtje aan je raam… alsof dat werkt..

Dit was ik in de kliniek eind 2008

Ik was ook behoorlijk depressies, zo depressief dat ik dus ook zelfmoordpogingen deed, en ook middelen ging proberen om mij goed te kunnen voelen want hulp vroeg ik niet in het begin. Uiteindelijk werd ik in totaal 10 maanden opgenomen en in die 10 maanden dat ik was opgenomen raakte ik ook mijn huis kwijt in Heemskerk

Vanuit de kliniek zijn we opzoek gegaan naar een begeleid wonen project en toen kwamen we uit in een begeleid wonen project in Lelystad..

Ik kwam er al snel achter dat deze begeleid wonen project dingen deden wat niet klopte.. Ik moest ook van de begeleid wonen instelling ook van hun onder bewindvoering. Iedereen die daar kwam wonen moest verplicht onder bewindvoering van hun. In het begin vond ik dat niet zo erg, zodat ik aan mij zelf kon werken..

Lelystad

 

Deze foto maakte ik in de eerste dagen dat ik in Lelystad kwam wonen september 2009

De eerste dag dat ik  in Lelystad daar aan kwam was er al niks verzorgd en moest ik nog een uur wachten voor de sleutel en hij was echt nerveus met alles wat hij deed…
Er zou niemand nog in dat huis aanwezig zijn…
geen begeleidster om je welkom te wensen ect…
Hij wist ook niet dat er wel al een andere cliënten in dat huis zat en die ineens haar deur open deed…
Alles was zo ongeregeld…

Er werd een pgb aanvraag gedaan.

Fraude

In het begin waren de bedragen rond de 800 euro per maand aan pgb…
Dat is nog wel een redelijk bedrag
Al snel zag ik de bedragen hoger per maand worden…

En als ik er over begon werd mijn begeleidster boos…
Ook ontving ik van het zorgkantoor iedere keer weer een aanpassing..
Van het CIZ ontving ik helemaal niks, uiteindelijk heb ik contact gezocht met het CIZ en kwam ik er achter dat dus alle post rechtstreeks naar een postbus van OMEI ging…

En heb toen inzage gevraagd en toen zag ik dus in de papieren dat ik vrijwel niks zelf meer zou kunnen, en zelfs mijn handtekeningen waren vervalst..

Ik heb toen veel actie ondernomen en inlaten zien bij andere cliënten dat het niet deugd deze instelling…

Uiteindelijk moest ik weg van de instelling want ik zou me onttrekken van zorg volgens de papieren die ik aangetekend kreeg van hun…

Ik ontving geen zorg…

Beverwijk

Ik had gelukkig op tijd een kamer gevonden in Beverwijk waar ik tijdelijk terecht kon en vanuit daar kwam ik weer bij een begeleid wonen in Beverwijk, waar het hele riedeltje weer begon en ook deze zorginstelling was met fraude via pgb bezig..  Hoe wij de cliënten werden behandeld door de directrice was echt afschuwelijk, dus mijn strijd om dit ook weer aan te pakken ging weer verder..

Nu had ik ook de media ingeschakeld waar ik mijn verhaal heb gedaan.. en bijna wekelijks stond ik met mijn naam in de wekelijkse regio krant.. en ook het Noord Hollands dagblad die ook verhaal deed hierin..

2de keer

Vanwege ik voor de 2de keer dus meemaak dat er wordt gefraudeerd met pgb en ik iemand ben die niet tegen onrecht aankan en dat dus aanvecht was je een probleem voor het personeel, dus dan willen ze van je af..

De advocaat van de instelling ging toen bij een rechtszaak zo tekeer en zelfs de ministerie toen vond het schandalig vond hoe ze over mij sprak. ministerie wees er toen ook op  dat de hele inspectie geheel naar eigen bevindingen heeft gehandeld…

Het ergste was nog dat al die andere cliënten zo bang voor haar waren en de directrice dus beschermde, want paar jaar later kwam ik een cliënte tegen die ook uiteindelijk alles doorhad en bang voor haar was.. en dat ze allemaal mij zwart moesten maken bij de rechtbank net als die advocaat van de directrice..

Mocht zelfs bij de radio verhaal doen over de pgb fraude

De zorginstelling moest ook uiteindelijk sluiten, alleen het systeem is zo verrot dat je gewoon weer een nieuwe instelling kan beginnen en weer opnieuw kan gaan frauderen, want ze was al vele jaren zo bezig.. en was namelijk binnen no time weer een nieuwe instelling begonnen.. Ze heeft echt voor miljoenen euro’s gefraudeerd jarenlang en komt er gewoon mee weg, want ze is nooit gepakt hiervoor..

Eigen huis

Doordat ik mijn verhaal in de media had verteld en ook de gemeente, en andere instanties op de hoogte ware kreeg ik urgentie voor een eigen huisje en toen ik de urgentie kreeg had ik binnen 3 maanden een eigen huisje waar ik nu nog steeds in woon.

Helaas kwam ik er wel achter dat mijn bewindvoering er een flink zooitje van had gemaakt want vele rekeningen werden niet betaald en kwamen de incasso  bureaus ook naar mij toe.. en dan krijg je te horen dat ik er verantwoordelijk voor ben, ook al heb je geen zeggenschap als je onder bewind staat.

Vele rechtszaken gehad om alles weer zelf te doen en dat was dus niet te doen doordat de bevindvoering vele schulden hadden gemaakt en wel werd de bewindvoering die ik had ontslagen kreeg ik een andere bewindvoering.. Die heeft nog bijna 2 jaar alles uit moeten zoeken wat de eerste bewindvoering gedaan had en toen moest ik dus nog eens 3 jaar de schuldhulp in en dat vanwege slechte bewindvoering..

In totaal heb ik 9,5 jaar onder bewind en laatste 3 jaar schuldhulp traject.. begin juli 2019 kreeg ik na lange tijd mijn eigen geld weer in beheer en ja het is lastig rond komen met een klein bedrag per maand nu alles zo onwijs duur is en eigenlijk niet meer te betalen is..

 

Eindelijk rust?

Toen ik mijn eigen woning kreeg dacht ik ook meer rust te kunnen krijgen, maar het strijden tegen bewind ging natuurlijk door en januari 2014 kwam mijn biologische vader weer in beeld nadat hij via een YouTube filmpje een reactie had geplaatst met zijn 06 nummer en ik hem aangaf dat het niet zo slim was om zo je nummer neer te zetten en natuurlijk ging mijn telefoon gelijk af.. Elke dag werd ik sindsdien gebeld door mijn vader en ik kreeg het er wel lastig mee vanwege hoe mijn jeugd was gegaan dus ik stuurde hem een mail dat ik geen contact meer wilde en paar dagen was het stil en toen kwam er een mail binnen dat alles van vroeger helemaal verdraaid was door mijn moeder om hem uit beeld van ons te krijgen..

De volgende dag na de mail ben ik naar hem toe gegaan..  en zo kom je achter vele dingen dat mijn vader veel gedaan heeft om ons te kunnen zien..

Dit heet ouderverstoting

Sinds die dag ben ik mijn moeder kwijt, en ben ik net zo slecht als mijn vader. Mijn vader heeft namelijk altijd bewijs verzameld en ik had altijd wel een vermoedens dat er iets niet helemaal jofel was bij ons thuis. Hoe mijn verdere jeugd is geweest, wat gewoon geen fijne tijd was. Door het bewijs wat mijn vader in huis had en mijn eigen ervaringen van vroeger, wist ik dat mijn vader de waarheid sprak.

Mijn zus en broertje willen de papieren niet inzien, en blijven bij hun standpunt. Hun hebben een goeie tijd gehad bij onze moeder. Hun waren de perfecte kinderen namelijk. Ik was niet perfect.  Ik was anders en leek met veel dingen op mijn biologische vader.  Door deze situatie was ik dus ook mijn zus en broertje kwijt.

Het trieste is dat jeugdzorg mee werkt met 1 ouder en de andere ouder totaal geen kans meer krijgt om de kinderen te kunnen zien, alles wordt tegen gewerkt.. Zo zie je dat jeugdzorg er niet voor de kinderen is, maar om de kinderen te vernielen, want dat hebben ze flink gedaan..

Ouders die hun kinderen niet meer te zien krijgen, doen er alles aan om hun eigen kinderen te kunnen zien en daar de andere verzorgende ouder dit allemaal gaat tegen werken, waardoor je de indruk krijgt dat de andere ouder slecht is, en helaas met de vele verhalen wat ik ondertussen ken van ouders die hun kinderen niet meer zien, gaan vaak drugs gebruiken zodat ze het verdriet niet meer hoeven te voelen..

Hieronder een radio fragment van Radio Den Haag FM waarin ik te horen was in 2019 over ouderverstoting

Achternaam wijziging

Eind 2017 besloot ik ook dat ik mijn vaders achternaam terug wilde hebben. Toen ik 10 jaar oud was heeft mijn moeder namelijk mijn achternaam gewijzigd naar toen mijn stiefvader. De achternaam van mijn zus en broertje had ze ook gewijzigd..

Onze vader was het er niet mee eens dat onze achternaam werd gewijzigd en ging ook er niet mee akkoord mee, maar jeugdzorg ging wel akkoord, waardoor onze achternamen dus werden gewijzigd.. Ook al gaat de biologische ouder er niet akkoord mee, gaan ze toch akkoord omdat jeugdzorg dus wel een akkoord geeft.. De omgekeerde wereld zo te zien dat een biologische ouder op allerlei manieren eruit wordt gewerkt door het systeem van jeugdzorg.

Via een donaties heb ik toen geld bij elkaar gekregen om uiteindelijk mijn achternaam weer terug te wijzigen naar mijn biologische vader. Op 18 september 2018 was het de dag dat ik post kreeg dat ik weer de Vries heette en geen Hendriks meer..  en sindsdien is het alleen maar de goeie kant met mij opgegaan..

Zo kan je zien dat een achternaam echt wel impact heeft op een persoon..

De jaren voordat ik mijn achternaam terug wilde wijzigen bleef ik maar depressief, had ook wel tijden dat het iets beter ging, maar merendeel van de jaren was ik depressief..

levenseinde kliniek

In het jaar 2015 en in 2016 2 keer had ik mij aangemeld om op een normale manier uit het leven te kunnen stappen, nadat ik ondertussen toen 14 jaar depressief was en ik er echt genoeg van had. Ook al had ik ook wel goeie momenten, maar ik was het zo zat en de hulpverlening is ook behoorlijk gefaald en de hulp die ik vroeg ook omdat er PTSS was vastgesteld wilde ik daar ook hulp voor..

Zo kon je ook duidelijk inzien dat de hulpverlening in de ggz totaal niet deugd en nog steeds niet…

Als ik in het begin goeie hulp had gehad, was ik echt niet jarenlang depressief geweest, en had ik echt wel een beter leven gehad waarschijnlijk..  Ze geven je antidepressiva, daar begonnen ze mee toen ik 10 maanden was opgenomen.. Werd ook altijd gezegd dat ik het mijn hele leven moest slikken..

Uit eindelijk heb ik dat zelf afgebouwd en ben ik er mee gestopt met die troep..

2 keer dat ik mij had aangemeld bij de levenseindekliniek en mijn huisarts ging daar ook niet mee akkoord..  Ik was echt niet blij met mijn huisarts dat ze niet akkoord ging, maar nu achteraf ben ik blij dat ik er nog steeds ben ..

Eenzaamheid

Vele jaren zag ik heel weinig mensen en kon ik mij wel bestempelen als eenzaam.. Weinig contacten al mijn hele leven door mijn hele levensverhaal.. Mensen lopen weg bij je als het niet goed met je gaat en zo zie je wie je echte vrienden zijn.. Echte vrienden lopen niet weg bij je als het slechter met je gaat..

eind 2018 werkte ik mee ook aan een klein filmpje van de nrc over eenzaamheid en wat toen in de week tegen eenzaamheid werd gepubliceerd. Ik schaamde me er ook niet voor omdat ik juist ook dit wilde aankaarten wat een impact ouderverstoting en pesten ect met je doet, want alles wat ik heb meegemaakt zo kun je de schade zien wat het op een heel leven doet..

Ook werkte ik mee  met een podcast over eenzaamheid in 2018, wat je hieronder kunt horen

Strijder gele hesjes

Het verdienmodel van de overheid

In 2018 toen ik mijn achternaam terug had besloot ik alles achter mij te laten van wat is geweest is geweest en we richten ons alleen nog op de toekomst.. Ik heb mijn familie vergeven wat mij is aangedaan en ben mijn leven weer goed gaan oppakken en er wat moois van maken..

Het strijden zit in mij en dat zal ik altijd blijven doen. Zo begon ik in 2018 ook bij de gele hesjes vanwege er zoveel niet goed gaat in Nederland en wilde mijn steentje bijdragen, zo ook de kinderhandel van jeugdzorg..

kinderen worden onterecht uit huis gehaald en daar wordt flink op verdiend.. Vele kinderen komen nooit meer thuis, ouders worden van hun ontzag als ouder gezet en krijgen steeds minder hun kind te zien en als je ze de kinderen mogen zien is het vaak 1 uurtje per 6 weken onder toezicht..

Echt omgekeerde wereld en vele kinderen verdwijnen in ondergrondse tunnels.. Nederland staat op nummer 1 met kinderhandel.. en Nederland op de kaart is maar een klein landje maar wel met de grootste kinderhandel.. Als je eenmaal ontwaakt ben met wat er ondergronds gebeurd dan weet je dat het tijd is om een verschil te gaan maken en deze handel te stoppen!

Vele beelden zitten helaas nog op mijn netvlies.. echt verschrikkelijk

De geplande pandemie

En toen kwam de geplande pandemie.. De angst die werd gecreëerd bij de bevolking.. In het begin dacht ik wel van oke, maar al heel snel had ik in de gaten dat het niet deugde waar het kabinet mee bezig was en ben toen verder dingen gaan uitzoeken en kwam tot de conclusie dat de grootste criminelen aan de top staan en die de mensheid willen verminderen naar 500 miljoen wereldwijd..

Helaas mijn hele familie van vader en mijn moederskant zijn vrijwel allemaal gevaccineerd en getest..

Demonstraties

Het is zover
Vooraan in het midden met megafoon te roepen om mensen wakker te schudden

Ik heb ze zo allemaal willen tegen houden, maar ik werd als gek verklaard..

Ben ook naar vele demonstraties in binnen en buitenland geweest, om een verschil te kunnen maken..

Doordat ik naar demonstraties ging mocht ik niet meer bij mijn vader op bezoek komen, omdat ze aangaven dat ik juist besmettelijk zou zijn toen de vaccinaties nog niet waren begonnen..  Ik heb ze zo aangegeven dat ik eigenlijk pas een paar jaar mijn vader terug had en dat ik hem niet kwijt wilde dus ik heb hem zo gewaarschuwd om niet de prikken te nemen.

Duurt jaren voor vaccin op de markt komt

Ik gaf ook aan dat een vaccin jaren duurt voordat het op de markt komt en dat ze nog niet weten wat het op lange termijn zou doen, en nog  namen ze de spuiten. Ondertussen heeft mijn vader 5 prikken gehaald met griepprikken erbij.. Echt bizar..

Ook mijn moeder heeft de prikken gehaald, ook al heeft ze mij zoveel aangedaan in mijn jeugd, toch wilde ik haar redden tegen de vaccinaties…

De hele familie wilde ik redden en wetende wat ze mij aangedaan hebben.. gun ik hun geen nare pijnlijke dood of een lang ziekbed door die prikken

Zo zit ik in elkaar en gewoon omdat ik geen haat wil overbrengen, maar alleen maar mijn liefde wil tonen..

 

Geaccepteerd

Ik weet nu dat ze vele prikken hebben gehaald en ik weet dat er een tijd komt dat ze er niet meer zullen zijn.. Die dag komt ook steeds dichterbij en omdat ik het weet, ben ik al lang er op voorbereid en als ik nu bij ze langs ga weet ik dat het wel eens de laatste keer kan zijn, hoe pijnlijk het ook is…

Toekomst

Sinds een paar maanden heb ik ook god leren kennen. In mijn gezin waar ik opgroeide ben ik nooit opgegroeid katholiek en ook helaas heb ik nooit de bijbel gelezen omdat wij nooit zo werden opgevoed. Waarom ik nooit zo opgegroeid ben geen idee, maar ik heb wel flink mijn twijfels daarover..

Mijn moeder is in haar jeugd wel zo opgegroeid en weet dondersgoed het verhaal in de bijbel en omdat ik anders ben dan hun en zij echt wel gevoeld hebben dat ik belangrijk ben voor de toekomst en dat ik voor iets groots geboren ben en ze daarom ons niet zo heeft op laten groeien..

God leren kennen

Ik ben daar ook wel best boos over geweest, maar goed, we kunnen het niet terug draaien..

Ben nu ook best nog zoekende in god en weet er nu wel steeds meer over en zie dat ik echt wel een belangrijke rol zal zijn in deze wereld. Afgelopen maanden ben ik ook achter veel dingen gekomen en weet nu ook echt wel wie ik ben..  Vandaar dat mijn leven ook behoorlijk zwaar is geweest omdat ik een kind van god ben.. ook wel een echte soldaat en vandaar dat het duister mij op allerlei manieren mijn leven zo zwaar heeft gemaakt..

God wist dat ik wat ik ook meemaakte ik dat aan kon..

Ik weet nu ook heel goed dat God altijd al bij mij is geweest en dat hij mij altijd steunde, ook al wist ik dat toen nog niet..

In het begin was ik ook wel boos op god omdat het traject in mijn hele leven te zwaar was.. van waarom moest mijn leven zo zwaar zijn met zoveel obstakels!! God wist dat ik het aan kon

Gezondheid

Ik heb ook 2 jaar problemen met mijn blaas gehad, waardoor mijn blaas niet meer werkte en artsen gaven aan dat mijn blaas nooit meer zou werken. Heb jarenlang moeten katheteriseren en na 2 jaar begon mijn blaas weer te werken en ik weet nu 100% zeker dat god daarin mij genezen heeft, want artsen zeiden allemaal dat mijn blaas nooit meer zelf zou werken.. dus wonderen bestaan zeker wel

@dee.lightworker #storytime #catheterization #God ♬ origineel geluid – Dee (Didi)

Verleden

Het nu 17 maart 2023

Ik was niet van plan mijn verhaal te gaan delen, want het oprakelen van mijn verhaal doet mij ook weer behoorlijk veel en met mijn verhaal weer te gaan opschrijven, zie ik nu behoorlijk in dat het echt veel was, dat het duister mij neer wilde halen, maar een kind van god is niet te stoppen!!

Deze dame is een echte krijger, die krijg je niet klein!!!

 

Het is nu ook tijd om mijn verhaal te delen, om mensen in te laten zien dat opgeven geen optie is, ook al is je leven zo zwaar.. Hiermee hoop ik een voorbeeld te zijn voor andere mensen die het ook zwaar hebben.. ooit zal jou zonnetje ook weer schijnen!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Digiprove sealAuteursrechtelijk beschermd door Digiprove © 2023 Didi de Vries
4 gedachte over “Story off my life”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.