Mijn meisje..
Het is nu in de ochtend dat ik begin te schrijven..
De laatste weken zie ik Jazzy zo erg achteruit gaan en ik had afgelopen dinsdag al een afspraak gemaakt en voelde al dat ik haar toen al moest laten gaan… Dierenarts schrok ook hoeveel ze was afgevallen in korte tijd en zijn bloedonderzoek gaan doen en hebben haar vocht toegediend.. Nog geen uurtje later werd ik gebeld door de dierenarts assistente dat ze suikerziekte had en dat ze nog een extra bloedonderzoek wilde doen voor meer duidelijkheid en alleen ik moest toen haar bloed ophalen vanwege ze de test niet op die locatie konden doen, dus ik moest het even ophalen en brengen naar andere locatie..
Ze gaven aan dat ze mij de volgende dag pas zouden bellen, maar iets na 8 uur in de avond werd ik al gebeld en werd verteld dat het veel slechter gaat en wat ik al vermoeden en sinds vorige week donderdag zie ik haar echt met de dag achteruit gaan… al weken, maar sinds donderdag vorige week verslechterde het met de dag.. echt verschrikkelijk om te moeten zien..
Ze is erg ziek
Er werd verteld dat ik haar beter voor het weekend zou moeten laten gaan, en ik voel ook echt dat het beter voor haar is om haar los te laten… Ik heb er ook vrede mee heb nog gelukkig nog een paar dagen gehad om nog extra veel liefde nog te kunnen geven.. en ik vertel haar ook dat ze mag gaan, heb haar ook gezegd dat ze afgelopen dagen dat ze zelf al eerder kon gaan als ze dat wou..
Het is echt vreselijk om te zien als een kat zo achteruit gaat.. heb het al een keer eerder meegemaakt met Katja, die ik in 2015 ook moest laten inslapen.. Straks worden Katja en Jazzy weer herenigd..
cremeren
Gisteravond heb ik nog wel even paar foto’s gemaakt met haar zodat ik die ook binnenkort als grote foto kan laten afdrukken zodat ik haar elke dag nog kan zien.. en hoop dat ik haar kan laten cremeren en haar as in een kattenurn kan laten doen.. Heb al een mooie kattenrun gevonden, maar vanwege de bijstand weet ik niet af dat haalbaar zal zijn… en dat doet me best veel, dus ik hoop op een wonder zodat dit haalbaar is om dat te kunnen doen..

Jazzy haar echte naam is Jazzlin maar afkorting hoe ik haar noem is Jazzy en echt ze was echt nog veel te jong.. 10 jaar en 3 maanden oud.. Had haar als kitten in huis gehaald en ze was echt na het overlijden van Katja de roedelleider in huis van de andere katten.. en voordat ik wist dat ik een ziek wed, was jazzy al 3 dagen continu bij bij en liet ze de andere katten niet toe.. en als ik dan weer opgeknapt was, mochten de andere weer bij mij.. Ze was echt een beschermer als ik even paar daagjes ziek was.. en was ook echt een waak kat, als er iemand voorbij liep bij het raam ging ze flink grommen naar de persoon.. Ze was zo bijzonder.. Ik zal haar behoorlijk gaan missen straks
Ben benieuwd hoe het straks zal gaan wie de nieuwe leider van de andere 3 katten zal zijn.. Heb nog 3 katers..
Jazzy
Ze durfden nooit naar buiten, alleen op het balkon.. Hier was ik altijd wel blij om want ik heb zo een angst dat mijn katten wat overkomen buiten, en ik het al eens met Frits heb meegemaakt dat hij een maand lang vermist was en hij terug gevonden was helemaal in Velsen noord en hij echt een flink drukke weg dan heeft moeten oversteken.. en hij ook toen Frits nog jonger was dat hij dus buiten kwam en zo vaak mensen hier moesten remmen omdat hij gewoon zo oversteekt en ook niet uitkijkt.. dus sindsdien komen mijn katten ook niet meer buiten, dus was altijd wel blij dat jazzy nooit naar buiten wilde.. En jazzy was ook altijd de kat die kastjes open maakte..
Vaak als ik thuis kwam van een dagje weg of als ik s ochtends wakker werd had ze weer de kasten open gezet..
Echt wat ga ik haar missen, maar wetende dat ze straks geen pijn meer heeft, dat is wel fijn, want hoe het nu met haar gaat is vreselijk om te zien…

Kwart over 1 staat de afspraak gepland en zal ik afscheid van haar gaan nemen.. Het moment komt steeds dichterbij.. Het verdriet is behoorlijk, maar wetende dat dit voor haar het beste is weet ik dat ik er goed aan doe..
Het is goed zo..
En toen was het kwart over 1 en zat ik bij de dierenarts, en dan wordt ze geroepen.. ik had er ook echt vrede mee, want hoe het allemaal ging met haar was het ook echt goed.. De afgelopen dagen heb ik veel met haar gezeten en veel kunnen knuffelen met haar en heb haar ook verteld wat er ging gebeuren als ze zelf haar keuze niet ging maken, want zo kon het gewoonweg niet langer..
Eerst kreeg ze een slaapmiddel toegediend en daarna de andere spuit. Met de 2de spuit was ze echt zo snel weg, echt binnen 1 minuut was het voorbij.. Dit ging echt snel, fijn voor haar dat ver verlost is.. Het ging het niet meer… en dan is liefde ook loslaten..

Morgen middag kan ze worden gecremeerd en kan een mooie urn ook aanschaffen.. Zo dankbaar dat dit haalbaar is
