Als kind zijnde sta je er niet bij stil hoe de andere ouder zich voelt als die zijn kinderen niet meer zien

Als kind zijnde denk je niet aan hoe de andere ouder zich voelt, dat hij/zij zijn/haar kinderen niet meer te zien krijgen..

Als kind zijnde geloof je de ene ouder..
Je staat er dan ook niet bij stil dat de andere ouder je mist..
of aan je denkt hoe het met je gaat ect..

Zo weet ik nog dat we eens in de 2 jaar een brief moesten schrijven dat we hem niet wilde zien, omdat mijn vader elke keer weer opnieuw probeerde om contact met zijn kinderen te zoeken..

Ook met onze verjaardagen kregen we geen cadeautjes, dus dan heb je het gevoel dat je vader je ook helemaal is vergeten en dus ook niet meer aan zijn kinderen denkt..
(cadeautjes werden wel gestuurd, alleen mijn moeder stuurde dat weer retour)

En met de feestdagen hoor en zie je ook niks van hem..
En dan wel om de 2 jaar een brief moeten schrijven naar de kinderrechter dat je hem niet meer wilt zien, vanwege de verhalen wat ik jarenlang heb gehoord..

Vandaag is het ook nog eens Vaderdag
Een dag dat je juist aan je vader denkt en de vader aan zijn kinderen..
Vandaag vieren we ook mijn vader zijn verjaardag..
Afgelopen vrijdag werd hij 58, maar hij viert het vandaag..

Vaak viel dan ook Vaderdag wel eens op zijn verjaardag..
2 belangrijke gebeurtenissen voor een vader..
Een vader hoopt dan ook juist zijn kinderen in de buurt te hebben..

Hoe heeft mijn vader zich dan gevoelt, toen ik klein was, wist ik niet eens wanneer hij jarig was..
Maar Vaderdag wist ik wel,maar dat vierde we met onze stiefvader.
Ik kan daar alleen niet veel van herinneren hoe die dagen zelf waren, net als Moederdag heb ik ook eigenlijk kwijt…

Een flinke verdriet is dat waarschijnlijk geweest voor mijn vader, die vader is van 3 kinderen en ze niet te zien krijgt…
Ik kan me het verdriet er wel inzien, hoeveel mijn vader heeft geleden dat hij zijn kinderen niet ziet op zulke dagen..

Vroeger stond je er niet bij stil, want je gelooft de verhalen van je moeder die zo slecht over je vader praat, en met onze verjaardagen ontvingen we ook niks.. niks? mijn moeder stuurde alles retour, zodat wij denken dat het ook waar is dat hij ons ook is vergeten.. en dat hij gewoon verder met zijn leven gaat…

Jammer dat kinderen zo gehersenspoeld kunnen worden door de andere ouder, dat ze ook slecht over de andere ouder denken… en niet inzien dan een verhaal 2 kanten heeft en de ene ouder gewoon de kinderen wilt hebben en de andere niks meer gunt..

Feestdagen zijn voor ouders die hun kinderen niet meer te zien krijgen zo naar..
Ouders gaan er kapot aan…
Daarom is het echt hoog tijd dat dit gaat veranderen en de wet hierin strenger word..

Kinderen en de verstoten ouder zijn hierin de dupe…  tijd voor actie..